Ένα blog για ζόρικους καιρούς...

Ένα blog για ζόρικους καιρούς... τους δικούς μας...
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Γ ΔΕΛΤΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Γ ΔΕΛΤΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Κυριακή 9 Σεπτεμβρίου 2012

Fashion police



Τα ναρκωτικά τα χω κόψει εδώ και χρόνια, από παραισθήσεις δεν έχει διαγνωστεί πως πάσχω, άρα; Άρα είναι αλήθεια. Το είδα κανονικά, δηλαδή συνέβη, πέρα από κάθε αμφιβολία. Και όχι δεν ντράπηκα, γιατί ντρέπομαι για όσα φταίω εγώ και για όσα ανέχομαι - αλλά αυτό εδώ δεν πρόκειται να τ’ ανεχτώ, ούτε εγώ, ούτε πολλοί άλλοι...

Θυμάμαι στα παιδικά μου χρόνια σύχναζα σε συνοικιακά πανηγύρια , σαν κι αυτό της Ραφήνας. Κυριούλες, γιαγιάδες, επίτροποι, αρχιμανδρίτες, παιδάκια τσίκνα από σουβλάκια, μαλλί της γριάς και μικροπωλητές. Πάντα κάτι αγοράζαμε, έτσι για ενθύμιο, έτσι για πλάκα. Δεν ήταν τίποτα το ιδιαίτερο αυτά τα πανηγύρια, είχαν όμως μια γραφικότητα, μια ανεμελιά και κυρίως για πολλούς από μας αποτελούν γλυκές αθώες μνήμες...
Στοιχηματίζω πως και σήμερα πάνω κάτω το ίδιο θα είναι και κυρίως πως σε τέτοιου είδους συνάξεις θα υπάρχουν παιδιά, πολλά παιδιά. Μόνο που οι δικές τους μνήμες δεν θα ναι πλέον αθώες, δυστυχώς ούτε καν απλά όμορφες.

Παρασκευή 8 Ιουνίου 2012

Ο Λιάκος που κρύβεις μέσα σου

Γράφει: Γ. ΔΕΛΤΑ

Κακά τα ψέματα ο χαρακτήρας του ανθρώπου στα απρόοπτα φαίνεται.Αν έχεις τον χρόνο να φιλτράρεις γεγονότα μέσα από τη λογική σου, να εκλογικεύεις συναισθήματα και στην τελική να σκηνοθετείς τον εαυτό σου, και μια μέση αντιληπτική ικανότητα να έχεις τα αδύνατα σημεία σου τα κρύβεις. Τι γίνεται όμως, όταν εκεί που κάθεσαι και μιλάς σε πάνελ, σου ‘ρχεται ένα ποτήρι νερό στα μούτρα; Τι κανείς αν κάθεσαι δίπλα και το νερό σε πάρει ξώφαλτσα, πώς αντιδράς όταν βλέπεις να πλακώνουν στο ξύλο έναν άλλον άνθρωπο; Και κυρίως πόσα από τον εαυτό σου μπορείς να κρύψεις όταν όλα αυτά συμβαίνουν on air;

Δείτε λίγο πιο προσεκτικά. Το βλέμμα της κ Δούρου, όταν δέχεται το νερό στο πρόσωπο. Τον κοιτάει στα μάτια ειρωνικά και χωρίς καμία κίνηση προστασίας του εαυτού της, προφανώς το πλάνο που δεν είναι ολόκληρο, δείχνει (σύμφωνα με τις μαρτυρίες όσων βρισκόταν εκεί), πως ο Λιάκος συνέχισε να κραδαίνει το ποτήρι απειλητικά προς το μέρος της, προφανώς με πρόθεση να της το πετάξει κι αυτό (σιγά μην σταματούσε στο νερό, με τέτοιο βιογραφικό). Λογικά το εντυπωσιακό δεν είναι η αντίδραση της Λιάνας, η οποία με καναδυό χαρτιά στο χέρι προσπαθεί, έστω και ατυχώς να αντιδράσει σ’ αυτό που βλέπει, αλλά η αντίδραση των άλλων παραβρισκόμενων. Ναι ο κ. Παπαδάκης ως όφειλε σηκώθηκε και ανεπιτυχώς και αυτός προσπάθησε να σταματήσει - όχι ακριβώς, καλύτερα θα έλεγα να παρέμβει - στο επεισόδιο. Αρκετά αργότερα και πώς μουδιασμένα σηκώνεται από τη θέση και ο κύριος που καθόταν δίπλα από την κ. Δούρου, συγνώμη μου διαφεύγει το όνομά του, χωρίς καμία ουσιαστική παρέμβαση. Αυτό που πραγματικά είναι εντυπωσιακό είναι η στάση του κ. Παυλόπουλου και του άλλου κυρίου του οποίου το όνομα επίσης μου διαφεύγει. ΔΕΝ ΚΟΥΝΗΘΗΚΑΝ. Σαν να μην ήταν εκεί, σαν να μην έβλεπαν τίποτα. Όχι δεν είδα φόβο στα πρόσωπα τους, απάθεια είδα και αυτό ίσως είναι το χειρότερο όλων. Γιατί αν είναι αναμενόμενο από κάποιον σαν τον Κασιδιάρη να πλακώνει ανθρώπους στο ξύλο, δεν είναι αναμενόμενο οι άλλοι που παρακολουθούν το γεγονός απλά να αδιαφορούν. Και ας γνωρίζουμε πως όταν δεν αντιδρούμε σε κάτι ή το αποδεχόμαστε σιωπηρά ή απλά δεν μας κάνει καμία αίσθηση, δεν μας δημιούργει κανένα κίνητρο δράσης....

Δεν ξέρω ποιο ήταν το κίνητρο των παραβρισκόμενων και δεν αντέδρασαν. Αυτό που ξέρω, είναι πως εκεί που δουλεύω, βρέθηκαν άνθρωποι που είπαν "καλά δεν έγινε και τίποτα" και ακόμα χειρότερα "καλά της έκανε" και δεν είναι ψηφοφόροι της Χ.Α.
Το να καταδικάζεις το προφανές είναι αυτονόητο, το να αντιλαμβάνεσαι πως πίσω από το απαίσιο πρόσωπο του φασισμού όμως υπάρχει ένα άλλο πολύ καλά κρυμμένο και κάθεται ακριβώς δίπλα σου, απαιτεί μια συνολικότερη αντίδραση. Κάτι που πρέπει να γίνει άμεσα απ' όλους όσους πιστεύουμε πως τα πολλά πρόσωπα της βίας δεν είναι τρόπος ύπαρξης ανθρώπων.

ένα άρθρο των πρωταγωνιστών

http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.anagnwstes&id=15936

Τετάρτη 25 Απριλίου 2012

Αυτές οι εκλογές είναι μουγκές....

    Αν υποθέσουμε πως κάποιος ζει στην κόλαση και του δοθεί μια και μοναδική ευκαιρία ν’ αλλάξει την κατάστασή του, είναι αρκετό?





Μήπως πιο σημαντικό από τη δυνατότητα που έχει ν’ αλλάξει κανείς τις συνθήκες της ζωής του, είναι να ξέρει το πως να το κάνει?
Γιατί άλλο να είσαι ελεύθερος να διαλέξεις και άλλο να έχεις τη δυνατότητα "της διάκρισης". Αν και από κάποιους αυτά  τα δυο ταυτίζονται, σήμερα , ίσως πιο έντονα από ποτέ, φαίνεται πως όχι μόνο δεν ταυτίζονται αλλά μάλλον είναι εκ διαμέτρου αντίθετα.
    Μια ολόκληρη χώρα, η οποία έχει υποστεί τα πάνδεινα τα δυο τελευταία χρόνια, ετοιμάζεται στις 6 Μαΐου να αποφασίσει για το μέλλον της. Μέσα από δημοκρατικές διαδικασίες, τις εκλογές. Ουδείς το αμφισβητεί αυτό. Μια δημοκρατία στηρίζεται στον σεβασμό των απόψεων της πλειοψηφίας. Το ερώτημα είναι πόσο "ελεύθερες" και "δημοκρατικές" μπορεί να είναι οι απόψεις , όταν η δημοκρατία πεινάει?
    Είμαστε όλοι αγανακτισμένοι με την υπάρχουσα κατάσταση των τελευταίων δεκαετιών στην Ελλάδα, ρουσφέτια, αναξιοκρατία, μπάρμπας στην Κορώνη κτλ., αυτές οι εκλογές θα μπορούσαν να βάλουν ένα τέλος, όταν όμως καλείσαι να ζήσεις οικογένεια με 300Ε ή είσαι μακροχρόνια άνεργος το πρώτο που θα κάνεις εν όψη εκλογών είναι να πουλήσεις την οικογενειακή σου ψήφο για μια σύμβαση (6μηνη στην καλύτερη περίπτωση ή για λίγα μεροκάματα) κι ας ξέρεις πως δεν είναι σωστό, κι ας έχεις δίκιο......Εγώ άλλο κόμμα θα ψήφιζα, αλλά να μωρέ είμαι στον κο Καλοχαιρέτα υποχρεωμένος.....
    Έτσι λοιπόν ΠΑΣΟΚ _- ΝΔ θα κάνουν για ακόμα μια φορά τη δουλίτσα τους. Βέβαια η αγορά έχει κλείσει και εκείνοι που θα πληρωθούν με τριάκοντα αργύρια δεν συμπληρώνουν ικανό αριθμό για να τους δώσει την αυτοδυναμία. Εδώ ακριβώς αρχίζει το τρελό πάρτι των μικρών κομμάτων.
    Έτσι βλέπουμε να πλασάρονται αρκετά ψηλά κόμματα χωρίς κανένα απολύτως πρόγραμμα στηριζόμενα μόνο στον άκρατο λαϊκισμό (βλ Π. Καμένος), βλέπουμε μια αριστερά  η οποία αν συσπειρωνόταν θα έπαιρνε αυτοδυναμία χαλαρά, να μην ξέρει που πατάει και που βρίσκεται, και αντί της συνοχής να οδηγείται σε περαιτέρω πολυκερματισμό και στο τέλος βλέπουμε το χειρότερο όλων , μια ομάδα ανεγκέφαλων (πλεονάζει ο χαρακτηρισμός) φασιστοειδών να "μπαίνουν" στη βουλή και θα μπουν τελικά...γιατί ο μέσος Έλληνας, νομίζει πως η απάντηση στη μιζέρια που ζει, είναι ο χυδαίος τσαμπουκάς - αυτό διδάχτηκε, έτσι μεγάλωσε, αυτό μιμείται....
    Δεν έχω έτοιμες λύσεις, νιώθω μια απίστευτη ανασφάλεια που με γεμίζει φόβο, πως πρέπει, πως μπορώ ρε γαμώ το ν’ αλλάξω τη ζωή του τόπου μου και δεν μπορώ, γιατί απλά δεν ξέρω πως, Οι επιλογές που έχω είναι πλασματικές. Όχι αυτό δεν είναι δημοκρατία, αλλά επίφαση ελευθερίας. Και προφανώς στις 6 Μαΐου το βράδυ (αν δεν αλλάξει κάτι δραματικά) θα νιώσουμε όλοι , πως η χώρα μας είχε και πολιτισμό, και ιστορία και δημοκρατία, αλλά δεν έχει πια παιδεία......

Γ.Δ.

Τρίτη 3 Απριλίου 2012

Δημοσια βλακεια...

Γράφει: Γ.Δ.

Η Βικυ (φιλη μου, με λυμενο το οικονομικο της) πηγε για σπουδες τον Οκτωβρη στο Αμστερνταμ.Εκανε 1 μηνα να βρει σπιτι.Οι ιδιοκτητες αρνιοταν να της νοικιασουν τα διαμερισματα μολις μαθαιναν την εθνικοτητα της! Ναι! Αρνηθηκαν ακομα και οταν εκεινη προτεινε να προκαταβαλει τα ενοικια ενος ετους (τοσο θα εμενε), τελικα αφου εδωσε ολες τις πιθανες εγγυησεις καταφερε να "πιασει" ενα διαμερισμα .....Ειναι ευγενικοι μαζι μου , μου λεει αλλα με κοιτανε καχυποπτα.Της κακοφαινεται......
Δικαολογημενη θα μου πειτε οι αντιδραση των Ολλανδων, με τοση προπαγανδα απο τα ΜΜΕ, πιστευουν πως ολοι οι ελληνες ειναι λιγο - πολυ απατεωνες, κλεφτες, ψευτες και δεν ξερω εγω τι αλλο...Βεβαια το Αμστερνταμ ειναι μια πολυπολιτισμικη πολη, εδω και δεκαετιες και οι ανθρωποι που ζουνε εκει, εχουν τη στοιχειωδη εκπαιδευση, ωστε ακομα κι αν εχουν πεσει θυματα απιστευτης παραπληροφορησης να κρατουν τα προσχηματα και να φερονται τουλαχιστον ευγενικα.
Φανταστειτε τι θα γινοταν στην περιπτωση που μια κοινωνια δεν ειχε τις αμυνες να αντισταθει σ ολη αυτη την καλοστημενη παγιδα που λεγεται ρατσισμος, ξενοφοβια, εθνικισμος.
Ας παρουμε τα πραγματα απο την αρχη.....Προβληματα με τους μεταναστες στην Ελλαδα υπαρχουν εδω και δεκαετιες δεν ανεκυψαν αιφνης ένα μηνα πριν τις εκλογες.Ποιο ειναι το προβλημα? Πως η Ελλαδα εχει παρει τρελα κονδυλια απο την Ευρωπαικη Ενωση (και οχι μονο) ωστε να γινει η χωματερη των βαλκανιων.Χωματερη ανθρωπων συγκεκριμενα.Αν υποθεσουμε πως αυτα τα απιστευτα ποσα που εχουν ηδη κατασπαταληθει (ενας Θεός ξερει που) προοριζοταν για να δημιουργηθει η ελαχιστη υποδομη "υποδοχης " των μεταναστων..τοτε κανοντας μια βολτα στην Ομονοια θα κατανοησετε ακριβως το μεγεθος της απατης!
Φυσικα ολο αυτο καπως πρεπει να δικαιολογηθει, αρχικα στην "κοινη γνωμη" - "ψηφοφορους".Οι "ψηφοφοροι" λοιπον αφου βρισκονται εδω και καιρο περα απο τα ορια τους θελουν οπωσδηποτε κατι , ωστε να δικαιολογησουν την ψηφο στους στα γνωστα μεγαλα κομματα....Λεφτα ως γνωστον δεν υπαρχουν, υπαρχουν ομως μεταναστες...Οι μεταναστες δεν ψηφιζουν (αν και εγινε μια προσπαθεια για κατι τετοιο, μαλλον δεν απεδωσε τα αναμενομενα και εγκαταληφθηκε), αρα μπορουν ν αποτελεσουν ασφαλη βαλβιδα εκτονωσης της καταρρεουσας ελληνικης κοινωνιας.
Ο μεσος ελληνας προφανως πιστευει πως ο μεταναστης απο τον Αφγανισταν, το Σουδαν, την Αιθιοποια και δεν ξερω απο που αλλου ερχεται, ενω ζει μια ανετη ζωη , στο ζεστο του σπιτακι, αποφασιζει μια μερα, να τα παρατησει, ολα να παρει την οικογενεια του, να τη θεσει σε θανασιμους κινδυνους και να ερθει στην ιδανικη χωρα που λεγεται Ελλαδα με απωτερω σκοπο να την καταστρεψει..Ετσι γιατι ειμαστε ελληνες και μας ζηλευουν ολοι.....Γελατε? και ομως...Πως αλλιως μπορουμε να απαντησουμε στις κραυγες που ακουγονται διαρκως, τυπου: Τι ηθελαν και ηρθαν εδω! Να πανε στην χωρα τους! Εδω δεν υπαρχουν δουλειες! Να επιστρεψουν...
Ετσι αναφορικα να υπενθυμισουμε πως η συντριπτικη πλειοψηφια αυτων των ανθρωπων..ερχεται απο χωρες ..που δεν πληρουν ουτε τις βασικες συνθηκες διαβιωσης , η ζωη τους βρισκεται σε θανασιμο κινδυνο και δεν γνωριζουν οτι τελικος προορισμος ειναι η Ελλαδα.Συνηθως εγκλωβιζονται εδω...Ουτε οι ιδιοι θελουν να παραμεινουν....
Μια δευτερη απιστευτη πιπιλα που χρησιμοποιηθηκε τα τελευταια χρονια ειναι πως οι μεταναστες μας παιρνουν τις δουλειες...Ναι αυτο ειναι αληθεια, εχω δει πολλους μεταναστες στη Δημοσιο, η σε θεσεις υπαλληλων σε πολυεθνικες, σε σουπερ μαρκετ, εμπορικα.....ναι εναι αληθεια.....ναι εκεινοι φταινε για το 25% της ανεργιας σημερα.....Προφανως γιατι ο νεος πτυχιουχος ανεργος θα ηθελe να πουλαει CD, "μαιμου"τσαντες και γυαλια ηλιου ή να κανει πιατσα σε στενα που μυριζουν ουρα......
Και αφου παει και αυτος ο ασσος πως ο μεταναστης συμβαλει τα μεγιστα στην υπαρξη της κρισης στην ελληνικη κοινωνια σημερα.....Ερχεται η τελικη επιθεση.......Υγεινομικος "φραχτης" διαβαζω στους τιτλους ειδησεων και εφημεριδων.....Οι μεταναστες απειλουν ευθεως τη δημοσια υγεια......ΜΙλαμε για επιθεση στα ανθρωπινα ενστικτα και συγκεκριμενα στο πιο εντονο απο αυτα, εκεινο της αυτοσυντηρησης.Πως μεταφραζεται αυτο σε απλα ελληνικα?Μην αντοδρατε καθολου, αυτοι σας μεταδιδουν αρρωστιες, πρεπει να φυγουν, ΕΜΕΙΣ θα τους διωξουμε, ειναι επικινδυνοι για τη ζωη σας, μην τους λυποσαστε, μην αντιδρατε...Αν ζησουν αυτοι θα σκοτωσουν εσας.....Δεν ειναι ανθρωποι , ποντικια ειναι που μεταφερουν ολες τις πιθανες μορφες μια συγχρονης πανουκλας.....Τι κριμα που οι εκλογες δεν γινονται Νοεμβριο!,γιατι ενα μηνα πριν, που θα βρισκοταν σε εξαρση καποια ιωση της πλακας..τα ΜΜΕ, θα τη βαφτιζαν θανητηφορο ιο, που μεταδιδεται απο τους μεταναστες και η δουλεια θα γινοταν πιο ευκολα........
Κι ολα αυτα συμβαινουν στην Ελλαδα που γνωριζει εν ετη 2012 μεταναστευτικη εξαρση , σε σχεση με το δικο της πληθυσμο.Δειτε ποσοι ελληνες φευγουν καθημερινα για Αυστραλια, Αμερικη, Γερμανια, ρωτηστε γιαγιαδες και παπουδες που ζησαν εξω, ποσο δυσκολα ειναι να εισαι ο "ξενος".....
Τελος εχω να υπενθυμισω κατι σ εκεινους τους "ελληνορθοδοξους" που κοπτονται για το καλο της πατριδας και την πιστης μας.....μεσα στην τοση πιστη και τα τοσο κηρυγματα, διαβαστε ακομα μια φορα και την παραβολη του "Καλου Σαμαρειτη", ετσι ισως νιωσετε ποια ειναι η θεση του χριστιανισμου, που τοσο πολυ πιστευετε οτι υπηρετειτε........

Κυριακή 11 Μαρτίου 2012

Όχι άλλα γιαούρτια στον Νταλάρα!

Να εξηγηθώ εξ αρχής.

Ο  Νταλάρας δεν μου ήταν ποτέ συμπαθής σαν άνθρωπος, όχι πως τον γνώριζα προσωπικά, αλλά να, όλο αυτό το στυλ του, είχε κάτι το εντελώς ατσαλάκωτο και εγώ έχω μια αδυναμία στους ανθρώπους που καβαλάνε επάνω τους και μια ζημία. Ως καλλιτέχνη πάντως  , δεν μπορώ να μην του αναγνωρίσω μια εξαιρετική φωνή και πολλές εξαιρετικές εκτελέσεις και  να τον θαυμάσω κιόλας για την ερμηνεία του στο κομμάτι "Τα βεγγαλικά σου μάτια" που πραγματικά ο τρόπος που προσεύχεται (γιατί προσεύχεται κανονικά εδώ ο Γιώργος) εμένα με πεθαίνει κάθε φορά που το ακούω.
Δεν νομίζω λοιπόν πως κάποιος  είτε τώρα , είτε παλαιότερα, πίστεψε έστω και για λίγο πως στο πρόσωπο του Νταλάρα  ενσαρκωνόταν ο καλλιτέχνης-κοινωνικός επαναστάτης, ειδικότερα , όταν τραγουδούσε σε μεγάλα μαγαζιά (με 200ευρω τη φιάλη) ή το εισιτήριο του στους συναυλιακούς χώρους ήταν πάντα από τα ακριβότερα. Ο άνθρωπος ήταν καριερίστας και μάλιστα πετυχημένος.
Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο λοιπόν ένιαι απολύτως κατανοητές οι πρόσφατες δηλώσεις του σχετικά με την χρησιμότητα του μνημονίου και την απώλεια της εθνικής μας κυριαρχίας. Φυσικά και ο κ. Νταλάρας , η σύζυγος και το τέκνο αυτών, ουδόλως θα έχουν επηρεαστεί από όλα αυτά που συμβαίνουν τα 2 τελευταία χρόνια στην Ελλάδα .Φαίνεται ξεκάθαρα από τους τραπεζικούς τους λογαριασμούς (κυκλοφορούν στο διαδίκτυο).Θα μου πείτε: δεν βλέπει ο Νταλάρας πως ο κόσμος πεινάει? Φυσικά και το βλέπει και το κατανοεί, αλλά δεν το νιώθει. Όλοι βλέπουμε τον πεινασμένο, αλλά δεν ξέρουμε πως είναι να πείνας αν δεν έχεις βιώσει πείνα έστω και μια φορά στη ζωή σου. Με τα 250 Ευρώ σύνταξη που καλείται να ζήσει ένας συνταξιούχος σήμερα ο Νταλάρας και πολλοί άλλοι σαν και αυτόν, αγοράζουν χαρτί υγείας. Χωρίς υπερβολή. Άρα που καταλήγουμε πως όταν ο λαός δεν έχει ψωμί να φάει, ας του δώσουμε παντεσπάνι να λυθεί το πρόβλημα.
Βέβαια όπως είναι φυσικό, όταν στη θέση της έλλειψης ψωμιού αντιπροτείνεις το παντεσπάνι πέφτουν κεφάλια και σε κάποιες περιπτώσεις  (αν είσαι τυχερός) γιαούρτια , νερά και φρούτα...Την πρώτη φορά λοιπόν είναι κατανοητό και ως ένα βαθμό και θεμιτό.
Χθες όμως παρακολουθώντας την επανάληψη των επεισοδίων στη Δάφνη, έκανα ορισμένες σκέψεις...
Αρχικά πως  αυτοί που ακολουθούν κατά πόδας τον Νταλάρα και του πετάν ό,τι βρουν μπροστά τους, του δίνουν μεγάλη δημοσιότητα (κάτι που τα τελευταία χρόνια δεν είχε για να είμαστε ειλικρινείς), δεύτερον πως η εικόνα, αυτοί να αρχινούν και εκείνος να συνεχίζει να τραγουδάκι γιαουρτωμένος και με τις καρέκλες να περνάνε πανό απέ το κεφάλι του, ίσως λέω ίσως, ελλοχεύει τον κίνδυνο να τον κάνει είτε συμπαθή ακόμα και σ’ εκείνους που τον αντιπαθούσαν, είτε (γιατί όχι;) να γίνει τελικά και ο κοινωνικός ήρωας που από μικρός ονειρευόταν! Μην ξεχνάμε ό,τι τώρα οι συναυλίες είναι δωρεάν και πως ενώ τον βρίζουν αυτός βγαίνει και λέει πως του είναι κατανοητό όλο αυτό. Μήπως το όλο σκηνικό , μήπως λέω,  είναι κάτι από too good to be true....(;)
Γιατί χθες υπήρχε σε άλλη περιοχή της Αττικής ένα εξαιρετικά λαμπρό πεδίο ρίψης γιαουρτιών, φρούτων ,νερών και ό,τι άλλο είχε ο καθένας να πετάξει τέλος πάντων. Ναι, ναι, εκεί που παιζόταν η Εθνική Συνδιάσκεψη του ΠΑΣΟΚ ή αλλιώς το Μονόπρακτο του Βενιζέλου.
Εκεί είδα πολλούς υπεύθυνους για την κατάντια της χώρας μας, να εκφράζουν ξεδιάντροπα απόψεις περί θριάμβου της πολιτικής που ακολούθησαν .Είδα τον ηλίθιο ΓΑΠ , σε μια ακόμα προσπάθεια του να μάθει ανάγνωση μπροστά σε κοινό, να χάνει "το έτοιμο κείμενο" και να λέει ένα κάρο μαλακίες , να θριαμβολογεί, να χαίρεται και τελικά να τον λυπάμαι τόσο πολύ που ν αδυνατώ να θυμώσω. Αύριο σ’ ένα κανάλι έχει το Forreste Gamp. H ομοιότητα είναι ανατριχιαστική, η διαφορά καταλυτική: ο έρμος ο Forrest ήταν καλόψυχος........
Είδα επίσης τον Μπέννυ (καλά μπορεί κάποιος να μας εγγυηθεί πως αυτό το άτομο δεν παρακολουθείται από πολυμελές team ψυχιάτρων?) να παραληρεί , πεπεισμένος για τη μοναδικότητα της υπερ -τέλειας ύπαρξής του, είδα το βλέμμα του να γυρνάει και φοβήθηκα πως υπάρχει ακόμα χώρος να γραφεί το "Ο Αγών μου " part 2.
Και είδα και ένα άλλο εμετικό θέαμα: εκατοντάδες ανθρώπους να χειροκροτάνε, με παλμό , είτε το Γιώργο, είτε τον Μπέννυ, είτε τον κομπάρσο Παπουτσή (συγγνώμη το μικρό του όνομα μου διαφεύγει αυτή τη στιγμή)........και να φωνάζουν πως το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ, ενωμένο δυνατό........
Λέω λοιπόν μήπως όλη αυτή η λαϊκή οργή που βρίσκει εκτόνωση στο πρόσωπο του Νταλάρα, θα έπρεπε να μετατοπιστεί σ’ εκείνους που πραγματικά ευθύνονται για την κατάσταση, σκέφτομαι πως αυτό ίσως ήταν λίγο πιο πρακτικό και  πολύ πιο αποτελεσματικό, ίσως και να μετρίαζε την απαίσια έπαρση του Μπέννυ, ο οποίος όταν δέχτηκε την επίθεση ενός ηλικιωμένου συνταξιούχου με γιαούρτι και νερό...χαρακτήρισε το γεγονός αδιάφορο και μεμονωμένο........


Γ ΔΕΛΤΑ

Τρίτη 21 Φεβρουαρίου 2012

Κι όμως… το παιδί έχει γλυτώσει!



Και εκεί που έχεις απογοητευτεί πλήρως και λες πως ούτε μια μαζική ειρηνική διαδήλωση δεν μπορείς να κάνεις, γιατί τα ΜΑΤ και οι ασφαλίτες σε διπλούς ρόλους καίνε, καταστρέφουν και ψεκάζουν με χημικά και πως το τρένο της λαϊκής εξέγερσης μάλλον λάθος διαδρομή ακολουθει ή έμεινε από καύσιμα, να σου και σκάει η χαρούμενη είδηση.....
Κάθομαι λοιπόν και διαβάζω σήμερα πως τελικά οι "Anonymous" που χτύπησαν την ιστοσελίδα του Υπουργείου Δικαιοσύνης και της αστυνομίας πριν λίγες μέρες, οι φοβεροί αυτοί χάκερς, είναι τρία πιτσιρίκια, 16,17,18 χρονών, όλοι έλληνες και μαθητές λυκείου...Ο μεγάλος είναι στο αυτόφωρο, τα δυο μικρά την "κάνανε" θα εμφανιστούν μάλλον όταν παρέλθει το χρονικό διάστημα του αυτόφωρου...
Θυμάμαι όταν "πείραξαν" τη σελίδα του Υπουργείου. έγινε πολύ κουβέντα...διάφορες θεωρίες για το ποιος είναι από πίσω.....σχεδόν ακουστήκαν όλες οι εκδοχές, αλλά για τρία πιτσιρίκια δεν μίλησε κανένας..Κυρίως γιατί το μήνυμα ήταν τόσο αληθινό, βαθιά πολιτικό και η δουλειά τόσο καλή που δεν σου πήγαινε ο νους,,. πως στην Ελλάδα του 2012 υπάρχουν και 16αρια που είναι ικανά για τέτοιες μαγκιές...
Ναι φυσικά κάνανε λάθη γι’ αυτό και τους πιασαν, ναι ξέρω φυσικά και είχαν καθοδήγηση, ναι πολύ πιθανό σε λίγα χρόνια να κάθονται στη θέση αυτών που τώρα τους κυνηγάνε, ναι...και? Υπάρχουν και άλλοι πολλοί....καλύτεροι
Όταν είσαι 17, 18, η ζωή δεν προχωράει αν δεν κάνεις λάθη, το θέμα είναι να ξέρεις να ρισκάρεις και τα παιδιά εδώ ξέρανε και κατά την ταπεινή μου γνώμη το κάνανε και καλά.....
Πιο είναι το ηθικό δίδαγμα? Πως τα παιδιά έχουν γλιτώσει και έτσι υπάρχει ελπίδα, πως ό,τι και να κάνετε τη ζωή τους δεν θα σας την χαρίσουν, έτσι απλά, αμαχητί..όχι και πως μπορεί να μην κατεβούν στην πορεία για να τους ψεκάσετε με τα δηλητήρια σας, αλλά δεν κοιμούνται είναι ξύπνια και θα σας πολεμήσουν με τα δικά σας όπλα....και αυτά τα ξέρουν καλά.....

Το φόβο τους θα έχετε......

Περαστικά…


Γ ΔΕΛΤΑ

Πέμπτη 29 Δεκεμβρίου 2011

Show must go on


Υπάρχει ένα αξίωμα στην Ελλάδα που λέει πως ότι συμβεί κατά τη διάρκεια των διακοπών Χριστουγέννων , Πάσχα περνάει η σε δεύτερη μοίρα η στα πολύ ψιλά γράμματα.


Ο άνθρωπος αυτή την περίοδο θέλει να περάσει καλά, να ξεχαστεί ,να ζήσει λίγο από τη χαρά των εορτών. Αν πάλι δεν είσαι άνθρωπος αλλά ανθρωποειδές βρίσκεις ευκαιρία να πατήσεις πάνω σ αυτή τη βαθύτατη ανάγκη του άλλου και να παίξεις ένα σωρό παιχνίδια (επικοινωνιακά-πολιτικάα - οικονομικά και αλλά επιτραπέζια).
Και ενώ ετοιμαζόμασταν να προσφέρουμε τον εαυτό μας δώρο στη χοληστερίνη, να σου αίφνης η σύλληψη και η προφυλάκιση του Εφραίμ!.Μετά από 3 χρόνια στις δικαστικές αίθουσες και με μια δικογραφία που πολύ λίγοι έχουν μελετήσει (ακόμα λιγότεροι έχουν κατανοήσει) , ο ηγούμενος την Μονής Βατοπεδίου κρίθηκε ύποπτος τέλεσης και άλλων αξιόποινων πράξεων. Φυσικά και ο Εφραίμ δεν είναι "νερό για λειτουργία" αλλά δεν ευθύνεται και για την εξαθλίωση ενός ολόκληρου λαού, αλλά αν παραμονές Χριστουγέννων έκλειναν στη φυλακή κάποιον πολιτικό δεν θα είχε το επιθυμητό γκελ Αν τώρα κάποιος ,παρά την αγιότητα των ημερών, έχει το διάολο μέσα του ίσως σκεφτεί πως είναι λίγο περίεργη συγκυρία: Χριστούγεννα και ένας μοναχός κλείνεται στη φυλακή, λίγο μετά την επιστροφή του από τη Ρωσία και με τις τσέπες γεμάτες από τα προσκυνήματα στην "Τίμια Ζώνη". Δεν κάνει λίγο αστυνομική νουβέλα? Σε κάθε περίπτωση πάντως όλο αυτό μόνο αθώο δεν είναι και επιδέχεται πολλών ερμηνειών. Το μόνο σίγουρο είναι πως έδωσε στον παλαι ποτέ δευτεροκλασάτο πρακτορίσκο της ΚGB , Πουτιν , μια άριστη ευκαιρία να μπει δυναμικά στο παιχνίδι, με το απίστευτα μάλιστα ισχυρό άλλοθι του προασπιστή της ορθοδοξίας και του χριστιανισμού. Θα δείξει........
Και ενώ το ερώτημα: Να μπει η όχι ο Εφραίμ στη φυλακή ( ένα θέμα άνευ πρακτικής σημασίας) μονοπωλεί τις συζητήσεις, η διαδοχή στο ΠΑΣΟΚ πέρνα την καλύτερη της φάση. Ο ΓΑΠ βγαίνει και κάνει δηλώσεις , τύπου: δεν μ ενδιαφέρει να είμαι πρωθυπουργός(!!!!!!!!!!!!!!!).Ας του πει κάποιος πως δεν είναι πια πρωθυπουργός και το σίγουρο είναι πως δεν πρόκειται να γίνει και ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ στο μέλλον. Είναι τόσο άδεια η σκέψη του που νομίζω πως μπορώ να παίξω τυφλόμυγα μέσα σ αυτή με 100% επιτυχία. Από την άλλη ποιος είναι πρωθυπουργός σήμερα? Ο Παπαδήμος? Είναι υπαρκτό πρόσωπο? Έχω το λόγο μου που το ρωτώ. Εκτός από 2 ζωντανά πλάνα του που έχω δει, όλα τ αλλά είναι στατικά μέσα σε κλειστό χώρο και πάντα χωρίς φωνή αλλά στην ίδια πόζα. Έχει μόνιμα αυτό το χαμόγελο συγκρατημένης και αδικαιολόγητης χαράς. Μήπως πρόκειται τελικά για ολόγραμμα η για φουσκωτή κούκλα? Πείτε μου πως ο Παπαδήμος δεν υπάρχει και πως ακόμα πρωθυπουργός είναι ο ΓΑΠ να το στείλω στον BROWN να σκίσει τον Κώδικα Da Vinci Illuminati μαζί.
Αν συμβαίνει πάντως αυτό σίγουρα δεν είναι εν άγνοια του ΜΠΕΝΥ (κατά κόσμον Ε.Βενιζέλος).Ο νούμερο ένα δελφίνος (και φαλαινοκαρχαρίας μπορώ να πω), έχει αφήσει το σιγανό και χρόνιο ροκάνισμα και έχει περάσει στη μετωπική σύγκρουση. Δεν κάνει συμμαχίες, δεν χαρίζεται. Είναι ο μόνος άξιος για πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, για πρωθυπουργός, για πρόεδρος της δημοκρατίας , για πρόεδρος της Β. Κορέας, για ερωτικός σύντροφος της Μέρκελ, είναι ο μόνος άξιος για Τα ΠΑΝΤΑ,. Το έχει αποδείξει άλλωστε τόσες φορές......Μέσα σ αυτό το δημοκρατικό πλαίσιο μας ανακοίνωσε πως εκλογές όχι 19 Φεβρουαρίου, αλλά μετά το Πάσχα (οι διακοπές που λέγαμε) έτσι για να έχει τον απαιτούμενο χρόνο να ξελογιάσει με τη ρητορική του όλα τα λαμόγια της ΤΡΟΙΚΑ ώστε να του δώσουν όλα τα πιθανά αξιώματα μια και καλή..
Κι αν δεν πάρει το χρίσμα ο Μπένυ ποιος θα το πάρει? Μήπως ο Λοβέρδος? Ναι , ναι αυτός ο καλός κυριούλης (ο wanna be Ρίτσαρντ Γκηρ).Ναι αυτός που διέλυσε το εθνικό σύστημα υγείας (τα μισά νοσοκομεία έχουν κλείσει και τα υπόλοιπα υπολειτουργούν), ενώ ο ίδιος ξεδιάντροπα βγαίνει και δηλώνει Εαυτόν - ικανοποιημένος (καμία σχέση με την αυτοϊκανοποίηση γιατί και αυτή θέλει πάθος και όχι ξινίλα).Αυτός, αυτός που έσκιζε το Hugo Boss κουστούμι του για το πόσο κακό έχουν κάνει οι δημόσιοι υπάλληλοι στην Ελλάδα, την ίδια στιγμή που διόριζε στο δημόσιο το new entry γυναικάκι του, γιατί η ανεργία φέρνει γκρίνια στα ζευγάρια...ειδικά όταν ειναι νιόπαντρα....
Και ακλουθεί ο Μιχάλης, ο Χρυσοχοΐδης. Για να περιγράψει κάνεις τα έργα και ημέρες του , στα διάφορα υπουργεία που έχει θητεύσει θα χρειαζόταν τρίτομο έργο. Εγώ απλά θυμίζω πως κάποτε συνελάμβανε, φόρτωνε το μισό ποινικό κώδικα και προφυλάκιζε με την κατηγορία του τρομοκράτη όποιον φορούσε παλαιστινιακό φουλάρι η είχε πάρει take and go καφέ από μαγαζί στα Εξάρχεια. Και ενώ τόσο καιρό στήριζε την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ τώρα βγαίνει στα κανάλια και αναζητά ευθύνες από το ΓΑΠ και φρίττει με τα δεινά του ελληνικού λαού, όταν όλα αυτά ψηφιζόταν αυτός κάπου θα ήταν. Πιθανότατα θα ήταν undercover και θα αναζητούσε "τρομοκράτες" σε πάρκα, μπαρ και συναυλίες!
Για τελευταία κράτησα την αγαπημένη μου, τι λέω , τη λατρεμένη μου Lady Anna. Ναι αυτό το πανάξιο κορίτσι που έγινε νομάρχης Κοζανης στα 25 του, χωρίς να είναι καν ξανθιά! Τρομάζω μπροστά στα προσόντα της να μην πω ότι ζηλεύω κιόλας .Υπουργός Παιδείας που εισηγήθηκε να γίνει επίσημη γλώσσα η αγγλική! Αυτή που άφησε τα σχολεία χωρίς καθηγητές και δασκάλους και τους μαθητές χωρίς βιβλία. Μπαίνει τώρα σε επικοινωνιακά τρικ να παίρνει πίσω νομούς που η ίδια θέσπισε όπως η 3ετια των νεοδιόριστων μπας και γίνει η πρώτη γυναίκα πρόεδρος στο ΠΑΣΟΚ, γιατί όχι και η πρώτη γυναίκα πρωθυπουργός και τυπικά, γιατί άτυπα έχει ήδη προηγηθεί άλλη και στα δυο............Λέγε με Μαργαρίτα! Συμβουλεύω το κορίτσι πως αν θέλει να πάρει κάνα ψήφο ας αφήσει τους λαϊκισμούς και ας αρχίσει σιγά σιγά να ξεκρεμάει τις κουρτίνες από το υπουργείο της (κόστισαν μια μεγάλη περιουσία λένε οι κακές γλώσσες) και να τις πουλήσει σε τιμή ευκαιρίας στα φιλαράκια της στη "Λέσχη" μπας και δώσει πίσω τα δεδουλευμένα στους εκπαιδευτικούς. Διαφορετικά τη βλέπω στη Κοζάνη να φτιάχνει κιχί.
Βέβαια σ όλα αυτά υπάρχει η ισχυρή απάντηση της αντιπολίτευσης κυρ- Αντώνης αγνοείται ,ενώ οι εκπρόσωποι τύπου στη Ν.Δ. αλλάζουν ανά ώρα. Προφανώς υπάρχει πρωτόκολλο στο οποίο ορίζεται πως όλοι οι ψηφοφόροι της Ν.Δ θα περάσουν έστω για 15¨απο αυτή τη θέση. Τι κόμμα! Τι αξιοκρατία! Τι ξεκάθαρες θέσεις!
Ζούμε στην πιο τραγελαφική και κινηματογραφική χώρα του κόσμου απλά κάποια στιγμή πρέπει να τελειώνουμε με τις κακές παραστάσεις...

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!


Γ ΔΕΛΤΑ

Σάββατο 24 Δεκεμβρίου 2011

Το φάντασμα των Χριστουγέννων


 Βαρέθηκα τις πολιτικές αναλύσεις, με κουρασαν οι δυσοίωνες προβλέψεις , πλήττω αφόρητα με την τρομολαγνεία.


Τι από όλα αυτά μπορεί να βοηθήσει τους ανθρώπους που υποφέρουν; Πως μέσα από αυτές τις απίστευτες μπούρδες θα βρούμε τον τρόπο ν αντιμετωπίσουμε όλα αυτά τα απίστευτα που μας συμβαίνουν σε καθημερινή πλέον βάση; Υπάρχει τρόπος να βοηθήσουμε και να βοηθηθούμε  ή απλά θα αρκεστούμε στα βρισίδια κατά του ΓΑΠ  και του ΜΠΕΝΥ και ως εκεί ήταν την κάναμε την Επ- Ανάσταση μας;
Και μην ξεχνιόμαστε σε λίγες μέρες έρχονται και Χριστούγεννα.
Είμαι βαθύτατα μοναχικός άνθρωπος και γενικά οι γιορτές πάντα κάτι μου προκαλούσαν. Όλος αυτός η καταναλωτισμός , με τον απίστευτο κόσμο να συνωστίζεται παντού, (πιθανότατα πάσχω και απέ αγοραφοβία, αλλά μάλλον όχι σε προχωρημένο στάδιο).Για να μην αναφερθώ στην αλλεργία μου στην "προκάτ" χαρά που όλοι no mater what πρέπει αυτές τις μέρες να ξεχειλίζουμε από αγάπη και ευτυχία , οι οποίες αρχίζουν και τελειώνουν όμως μέσα σε καμπόσες παγερές χειραψίες και μερικά χαμογέλα τύπου Joker...
Δεν βρήκα πότε τον τρόπο να βιώσω τη γιορτή ακούγοντας τον Ρουντολφ το Ελαφάκι, τρώγοντας τόνους μελομακάρονα και βλέποντας παντού περιτυλίγματα γνωστού  πολυκαταστήματος παιχνιδιών....Για να πω την απόλυτη αλήθεια πάντα είχα μέσα μου την κρυφή ελπίδα πως τελικά κάτι θα γίνει και θα συμβεί το πολυπόθητο θαύμα των Χριστουγέννων, πως γυρίζοντας 7 το πρωί σουρωμένη μετά από ένα μπουκάλι ουίσκι , κάπου θα έβλεπα τον Αι - Βασίλη ή έστω λίγο από το έλκηθρο ή τέλος πάντων , αν αυτό ήταν too much ,πως το επόμενο απόγευμα που θα ξυπνούσα θα έβρισκα στο σαλόνι τον έρωτα της ζωής μου, κάτω από το δέντρο , ο οποίος αφού θα είχε ψάξει και θα με είχε βρει, θα με έπαιρνε από το χέρι και θα τρέχαμε τη χιονισμένη Μεσογείων χεράκι - χεράκι.
Τίποτα από αυτά δεν συνέβη και έτσι βολεύτηκα για πολλά χρόνια στο ρόλο του φαντάσματος των Χριστουγέννων που απλά περιφέρεται και ενίοτε θυμίζει στους άλλους τι έχουν κάνει, τι κάνουν ή τι θα κάνουν του χρόνου. Τη γιορτή την έβλεπα πίσω από το τζάμι.....
Πριν μερικά χρόνια όμως μια μεγάλη ανατροπή στη ζωή μου με έκανε να στραφώ στη "φιλανθρωπία των Χριστουγέννων". Εκεί μαζί με άλλους ανθρώπους (κανονικούς όχι φαντάσματα) έτρεχα από ορφανοτροφείο σε ψυχιατρείο και από εκεί βολίδα στο γηροκομείο και σε κέντρα αποκατάστασης, αποτοξίνωσης απο- γενικώς. Έλεγα τα κάλαντα, τραγουδούσα, μοίραζα πίτες , καραμέλες και μελομακάρονα, χόρεψα το "Μήλο μου κόκκινο" καμιά 20αρια φόρες και ένιωσα χέρια ζεστά , βλέμματα καθαρά, και άκουσα ευχές ολόψυχες ανθρώπων που δεν ήξερα ούτε με ξέραν και πιθανότατα δεν θα ξανασυναντιόμασταν σύντομα.
Μια μέρα πήρα μαζί μου τον γιο μου σε μια επίσκεψη στο γηροκομείο. Οι άνθρωποι εκεί χαρήκαν πολύ....Είχαν πολύ καιρό να δουν μικρό παιδί χόρεψε, γέλασε, μάζεψε ευχές και φιλία αρκετά να τον κρατήσουν μέχρι τα επόμενα Χριστούγεννα. Όταν γυρίσαμε σπίτι μου είπε: Μαμά είμαι το θαύμα των Χριστουγέννων! Τι είσαι τον ρώτησα. Το θαύμα των Χριστουγέννων μου ξαναείπε , μου το είπε μια κυρία εκεί που ήμασταν..Χαμογέλασα κυρίως γιατί έδειχνε τόσο ευτυχισμένος όσο δεν τον είχα δει ούτε όταν του είχα αγοράσει το τελευταίο μοντέλο PCP.
Είναι τόσα τα καθημερινά μας προβλήματα και πρέπει όλα να τα αντιμετωπίσουμε με κόπο και με αγώνες. Όλο αυτό θέλει δύναμη. Δύναμη ψυχής και καρδιάς. Αυτή τη δύναμη δεν θα τη βρούμε σε καμία πιστωτική, σε κανένα πολυκατάστημα σε καμία παραγεμισμένη γαλοπούλα.

Γ ΔΕΛΤΑ

Κυριακή 30 Οκτωβρίου 2011

Η σημειολογία μιας μούντζας

Μία μούντζα διαφορετική από τις άλλες!


Τη μούντζα ως πρακτική αποδοκιμασίας τη συναντάμε συνήθως στα μικρά παιδιά .Εμείς ως γονείς τα επιπλήττουμε και τους ζητάμε να μην το ξανακάνουν γιατί απλά δεν είναι ευγενικό και δεν τίμα εκείνον που το κάνει. Αυτές τις νουθεσίες όμως πολύ συχνά ξεχνάμε όταν οδηγούμε. Θα μας φαινόταν αδιανόητο να μουντζώσουμε το φίλο μας ,τη γυναίκα μας, τον προϊστάμενο μας, αλλά στους ελληνικούς δρόμους το βραβείο της ανοιχτής παλάμης αποδίδεται διαρκώς και χωρίς καμία ενοχή. Για να μην μακρηγορούμε είναι ένας τρόπος αποδοκιμασίας που είτε χαρακτηρίζει τα νήπια, είτε τα πιο απωθημένα λαϊκά μας ένστικτα.
Και ερχόμαστε στο χθες. Ανοίγω τον υπολογιστή μου και βλέπω μια φωτογραφία ενός νεαρού που μουντζώνει τους επίσημους κατά τη διάρκεια της παρέλασης στη Λάρισα. Να τονίσω πως η Λάρισα ήταν ίσως η μοναδική μεγάλη πόλη στην οποία η παρέλαση έγινε κανονικά χωρίς έντονες αντιδράσεις και αποδοκιμασίες. Πολλά ακουγόταν τις προηγούμενες μέρες και πολλά αναμενόταν και εκεί, όπως σ όλες τις πόλεις. Αντί αυτών η παρέλαση έγινε κανονικά .Εκτός από αυτή τη μούντζα. Η εικόνα του νεαρού φαίνεται να είναι ισοδύναμη με τις εικόνες των αντιδράσεων απ όλη την Ελλάδα. Γιατί?
Κοιτάξτε λίγο πιο προσεκτικά. Τι βλέπουμε ?Μια απλή απαξιωτική κίνηση? Όχι. Βλέπουμε πολύ περισσότερα. Βλέπουμε την σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα σε μια φωτογραφία. Βλέπουμε ένα νέο αγόρι που παρελαύνει τιμώντας την εθνική γιορτή της πατρίδας του και εκπροσωπώντας το σχολείο του και να απαξιώνει όλο αυτό το σύστημα που τον αγνοεί. Δεν το κάνει πρόστυχα, φθηνά, λαϊκά. Δεν μουντζώνει σαν νήπιο η σαν οδηγός .Αυτό που μας κάνει να πατήσουμε λαϊκ στη φωτο και να πούμε μπράβο δεν είναι η κίνηση, είναι η όψη του, είναι τα νιάτα του, είναι η μαγκιά του. Ναι η μαγκιά του να φτύσει ό,τι ΜΑΣ πατάει και μας ξεσκίζει και να συνεχίσει να προχωράει αγέρωχος μέσα στο λευκό του πουκάμισο, μπροστά σ’ ένα μέλλον που ακόμα κι αν του το στέρησαν τώρα, έχω τη σιγουριά πως αυτός και άλλα παιδιά μπορούν να κάνουν να τους ανήκει ξανά. Κοιτάξτε λίγο ακόμα. Τον επίσημο που τόσο μεγάλη τιμή αποδίδει στην παρέλαση που μιλάει στο κινητό του. Ποιος αλήθεια εκχυδαΐζει τη γιορτή?
Πόσο λυπάμαι όσους σχολιάζουν αρνητικά την κίνηση του και σπεύδουν να τον καταδικάσουν! Αλήθεια πόσους άλλους τρόπους αντίδρασης έχει μέσα σ όλο αυτό που βιώνει που όλοι βιώνουμε? Αν όλοι από καταβολής κόσμου υπακούαμε σε κανόνες, σήμερα θα λέγαμε ακόμα ΟΥΓΚ. Αν ο κόσμος προχώρησε ένα βήμα έστω πιο πέρα είναι γιατί κάποιοι αντέδρασαν και ζήτησαν ένα καλύτερο αύριο για τους εαυτούς τους και για τους άλλους.
Και σκέφτομαι και μένα που έκανα λαϊκ, για τους δικούς μου λόγους. Ενώ θα έπρεπε να έχω αντιδράσει πολύ πιο πριν ώστε αυτός ένα νέο παιδί , το παιδί μας να μην έχει λόγο να μουντζώνει.
Δεν ξέρω αγόρι μου τι σου είπαν σπίτι σου οι γονείς σου, δεν ξέρω τι σου είπαν οι φίλοι σου, τι θα σου πουν αύριο στο σχολείο οι συμμαθητές και οι δάσκαλοι σου. Ξέρω πως εγώ πρέπει να σου ένα ευχαριστώ. Γιατί μέσα σε μια κοινωνία που σώπασε, εσύ είχες τη ΖΩΗ και το ΣΘΕΝΟΣ να πεις ΟΧΙ.

Γ ΔΕΛΤΑ

Πέμπτη 20 Οκτωβρίου 2011

Την ίδια στιγμή…


Την ίδια στιγμή που εσύ φυτοζωείς βιώνοντας την Κρίση στο πετσί σου, αυτοί που την δημιούργησαν εξακολουθούν να ζουν σαν Κροίσοι!

Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, τα χρέη του συνόλου των ελληνικών κομμάτων στις ελληνικές τράπεζες ανέρχονται σε 1042.202.054€.(!!!!!!!!!!!!!).Την ίδια στιγμή εσύ κάθε μήνα έρχεσαι αντιμέτωπος με την τρομοκρατία και την αγένεια των εισπρακτικών εταιρειών, οι οποίες σε μειώνουν και σ απειλούν για καθυστερημένες δόσεις δάνειων που χρειάστηκες να πάρεις προκειμένου να ανταπεξέλθεις σε καθημερινές ανάγκες (να επιπλώσεις το σπίτι σου, να αγοράσεις ηλεκτρικά, να παντρευτείς, να σπουδάσεις τα παιδιά σου, ν αναβαθμίσεις το μαγαζί σου ή το γραφείο σου)
Στις 750,000€ ανέρχεται η αγοραστική αξία του αυτοκινήτου του κ. Βενιζέλου (θωρακισμένη BMW 740).Την ίδια στιγμή εσύ δυσκολεύεσαι να βάλεις βενζίνη στο δικό σου αυτοκίνητο, ενώ όταν έρθουν τα καινούργια τέλη το πιθανότερο είναι να παραδώσεις τις πινακίδες γιατί απλά δεν θα μπορέσεις να πληρώσεις.
Οι υπέρογκοι λογαριασμοί των βουλευτών μας στην πλειοψηφία τους περνιούνται στις δημόσιες δαπάνες. Δηλαδή πληρώνονται από τον κάθε έλληνα φορολογούμενο. Την ίδια στιγμή εσύ ξέρεις πως αυτόν; τον επόμενο; τον μεθεπόμενο μήνα; Σίγουρα θα βρεθείς μπροστά στην απειλή να μείνεις χωρίς φως, θέρμανση, νερό , τηλέφωνο, γιατί τα λεφτά που παίρνεις από τη δουλειά σου δεν επαρκούν ή γιατί απλά θα έχεις απολυθεί και το ταμείο ανεργίας δεν σου φτάνει για όλα αυτά.
Τα παιδιά των πολιτικών μας φοιτούν στα καλύτερα ιδιωτικά σχολεία (τα δίδακτρα φτάνουν και μέχρι το ποσό των 2.000€ ΜΗΝΙΑΙΩΣ), ενώ μετά συνεχίζουν τις σπουδές τους στα καλύτερα ιδιωτικά πανεπιστήμια του κόσμου με εξασφαλισμένη μια ακαδημαϊκή καριέρα τουλάχιστον. Την ίδια στιγμή τα δικά σου παιδιά δεν μπορούν να πάρουν ανάσα, γιατί τρέχουν από το δημόσιο σχολείο στο φροντιστήριο με ενδιάμεσο διάλλειμα για κάνα ιδιαίτερο. Την ίδια στιγμή τα δικά σου παιδιά παχαίνουν, αδυνατίζουν, βγάζουν σπυριά, χάνουν τα μαλλιά τους κάτω από το απίστευτο στρες των πανελλαδικών. Αν καταφέρουν τελικά και περάσουν δεν είναι σίγουρο πως θα καταφέρεις να τα σπουδάσεις και αν ως εκ θαύματος τα καταφέρεις θα είναι απλά μακροχρόνια άνεργοι με πτυχίο.
Την ίδια στιγμή που σου ζητάν ένα κάρο χαρτιά για μια θέση με 3 και 60 (ξένες γλώσσες, μεταπτυχιακά, διδακτορικά, γνώσεις υπολογιστών, την Άρτα και τα Γιάννενα) στον ιδιωτικό  και δημόσιο τομέα η πλειοψηφία αυτών των κυρίων  αδυνατεί να συντάξει ένα κείμενο. Χτυπητό παράδειγμα ο Κύριος που προΐσταται όλων αυτών. όχι μόνο δεν μπορεί να γράψει αλλά πολύ περισσότερο δεν μπορεί να εκφράσει ολοκληρωμένη πρόταση , απλή με υποκείμενο, ρήμα, αντικείμενο.
Και όμως  βγαίνει και επαγγέλλεται τη σωτηρία (πάντα σε ελεύθερη μετάφραση. κακής ποιότητας).
Δεν σου λέω κάτι καινούργιο. τα ξέρεις όλα αυτά. Όχι θεωρητικά, εμπειρικά. Τα ζεις κάθε μέρα στο πετσί σου. Τα ξέρεις τόσο καλά που τα φοβάσαι. Φοβάσαι τόσο πολύ που ξέχασες πως είναι το πρόσωπο σου .Δεν το κοιτάς, βαρέθηκες να βλέπεις τη μιζέρια το φόβο, την υποταγή.
Ακούς τ όνομα σου και δεν γυρνάς...φοβάσαι πως κάπου κάτι χρωστάς.
Έπαψες ν ονειρεύεσαι να ελπίζεις. αναστενάζεις και βρίζεις μέσα από τα δόντια
Φοβάσαι....
Και έχεις δίκιο.
Ο χειρότερος εφιάλτης σου είναι πραγματικότητα.
Η ζωή σου δεν μετράει γι αυτούς. Δεν υπάρχεις.
Μην τους κάνεις τη χάρη.
Μην τους αφήσεις να πάρουν ούτε μια στιγμή ακόμα από τη ζωή.
Μπορείς.


Γ ΔΕΛΤΑ

Τρίτη 11 Οκτωβρίου 2011

Σςςςςςςςςςςςςςς

Ο "πολύς" αυστριακός φιλόσοφος Λούντβιχ Βιντγκεστάιν, μεταξύ άλλων αναφέρει, πως "τα όρια της γλώσσας μου είναι τα όρια του κόσμου μου".
 Αν θα θέλαμε να κάνουμε μια πολύ σύντομη ανάλυση αυτής της πολύ περιεκτικής φράσης θα λέγαμε πως, ο λόγος είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με την ανθρωπινή ύπαρξη. Ο λόγος που αρθρώνεται μέσα από τη λογική σκέψη. Άρα η γλώσσα μου εκφράζει τη σκέψη μου και η σκέψη μου περιορίζει τη γλώσσα μου. Αν κάτι δεν μπορώ να το σκεφτώ δεν μπορώ και να το εκφράσω και το αντίστροφο. Δίνω ένα φαινομενικά άσχετο παράδειγμα: Οι Εσκιμώοι έχουν 27 διαφορετικές λέξεις για το χιόνι, την ώρα που στην Αφρική υπάρχει μόνο μια και αυτή δεν τη συναντάμε σ όλες τις διαλέκτους των Αφρικανικών φυλών.
Ας δούμε τώρα την εξέλιξη ενός ανθρώπου από τη στιγμή που γεννιέται. Πολύ θα ήθελα να χρησιμοποιήσω ένα καθολικό παράδειγμα, που να εμπεριέχει μέσα Εσκιμώους, Αφρικανούς, γενικά ν αναφέρεται στο ανθρώπινο γένος συνολικά, αλλά αυτό φοβάμαι πως είναι αδύνατον. Είναι αδύνατο γιατί η ελληνική πραγματικότητα παρουσιάζει μια ιδιαιτερότητα σχετικά με την ανάπτυξη της σκέψης και κατ επέκταση του λόγου των ανθρώπων που γεννιούνται και μεγαλώνουν μέσα σ αυτή.(Δεν γνωρίζω αν υπάρχει "παράλληλο" της και αλλού , αλλά προσωπικά το απεύχομαι).
Τι μαθαίνουμε σε ένα παιδί από τη στιγμή που έρχεται στον κόσμο? Να μην κλαίει. Αν και η παιδική ψυχολογία έχει κατάληξη πως το κλάμα είναι μορφή επικοινωνίας και όχι ένδειξη πόνου, εμείς συνεχίζουμε να λέμε στα βρέφη όταν κλαίνε; Σςςςςςςςςςςςςςς. "Μην κλαις μωράκι" "Μην κλαις αγάπη μου, ζωή μου" κτλ. Του ζητάμε με λατρεία να σωπάσει, όπως ακριβώς είχαν κάνει και οι δικοί μας γονείς με μας.
Όταν αρχίζει το παιδί να μιλάει του μαθαίνουμε ότι πρέπει να είναι ήσυχο. Να μην κάνει φασαρία, αταξίες ζημιές, να μην μιλάει πολύ. Το "καλό" παιδί είναι το ήσυχο παιδί. Και αφού τελειώσουμε με τα προκαταρκτικά μπαίνουμε στο κυρίως πιάτο. Το παιδί πηγαίνει στο σχολείο και εκεί μαθαίνει όχι πως δεν πρέπει να μιλάει αλλά ούτε να σκεφτεται.17 χρόνια παπαγαλίας είναι πολλά. Όποιον και να βάλεις ακόμα και το πιο δυνατό και αντιδραστικό μυαλό στο τέλος θα συμμορφωθεί. Στο βιβλίο της γλώσσας της 2ας η της 3ης δημοτικού υπάρχει αυτό το γνωστό ποιηματάκι με τον παπαγάλο, που όλοι τον θαύμαζαν για την ικανότητα του να μιλάει, μα μόλις τον ρωτούσαν κάτι άλλο εκείνος ξαναέλεγε: Καλημερα.17 χρόνια λοιπόν μεθοδευμένης παπαγαλίας στην ελληνική εκπαίδευση, κατάργηση κάθε κριτικής σκέψης. Ναι η πολύ δουλειά εδώ γίνεται, ναι εδώ τα όρια της γλώσσας των μαθητών είναι τα όρια του κόσμου τους, από το Κ στο Α της Καλημέρας.
Σε μια συνέντευξη του Ο Χρήστος Γιανναράς στο Σκάι (πριν περίπου 3 μήνες) είπε πως το μεγάλο πρόβλημα της ελληνικής κοινωνίας είναι πως το εκπαιδευτικό της σύστημα δημιουργεί οπαδούς και όχι πολίτες. Οπαδούς από το ρήμα "οπάζω" ακολουθώ ή καταδιώκω και όχι πολίτες όπως χαρακτηρίζονται αυτοί που έχουν πολιτικά δικαιώματα. Η διαφορά είναι έκδηλη.
Και αφού τελειώσει ο έφηβος το σχολείο συνεχίζει τις σπουδές του σε κάποιο εκπαιδευτικό ίδρυμα. Και εκεί πια του λένε μίλα. Τώρα μπορείς να μιλήσεις να τα πεις έξω από τα δόντια. Τώρα είναι η σειρά σου. Είναι γνωστό πως πάντα πρέπει να υπάρχει μια βαλβίδα εκτόνωσης (ελεγχόμενη πάντα).και εσύ αρχίζεις και μιλάς και τι να πεις δεν ξέρεις, η μάλλον ξέρεις αλλά δεν μπορείς. Δεν έχεις 27 διαφορετικές ονομασίες για το ίδιο πράγμα, και τα όρια του κόσμου σου είναι ασφυκτικά περιορισμένα. Καταφέρνεις όμως να πεις 2-3 πραγματάκια, νομίζεις πως έκανες τη μεγάλη διαφορά, έκανες την αντίδραση σου άλλαξες τον κόσμου σου (τον απολύτως περιορισμένο) και μετά έτοιμος μπήκες στη μεγάλη σιωπή
Μη μιλάς στη δουλειά..τη χρειάζεσαι....
Μη μιλάς θα στενοχωρηθούν οι δικοί σου.....
Μη μιλάς να σώσεις τη σχέση σου, να μην χαλάσει ο γάμος σου...
Μη μιλάς οι φίλοι έχουν και αυτοί τα δικά τους και δεν μιλάνε.....
Μη μιλάς και σ ακούσουν τα παιδιά.....
Απλά ΜΗΝ ΜΙΛΑΣ
Και έρχεται μια ιστορική σαν τη σημερινή που σου καταστρατηγούν κάθε δικαίωμα και κάθε δυνατότητα ζωής και πραγματικά απορείς που κανείς δεν κάνει κάτι. Που κανείς δεν μιλάει, που κάθε μέρα βουλιάζουμε χωρίς ελπίδα.....και απορείς και απορώ και απορούμε όλοι.
Ξέρω όλα αυτά σε πνίγουν, θέλεις να φωνάξεις, θέλεις να μιλήσεις
Απλά δεν έχεις ΛΟΓΟ για να το κάνεις.......

Γ. ΔΕΛΤΑ 

Δευτέρα 12 Σεπτεμβρίου 2011

Το πείραμα

Να ξεκαθαρίσω πως δεν είμαι φαν των θεωριών συνωμοσίας και υποθέσεων περί ευρύτερων πειραμάτων που γίνονται εν αγνοία και εις βάρος του ανθρώπινου γένους, αλλά αυτό που γίνεται φέτος με την εκπαίδευση νομίζω αφήνει λίγα περιθώρια ακόμα και στον ποιο δύσπιστο.


Μέχρι αυτή τη στιγμή δεν μου έχει γίνει ξεκάθαρο γιατί δεν υπάρχουν βιβλία στα δημόσια ελληνικά σχολεία. Ναι οι απεργίες, ο οργανισμός, χαρτί δεν υπήρχε, λιτότητα, ναι ΟΚ μ αυτά .Και αν όλα αυτά ισχύουν (ή έστω τα μισά) γιατί δεν υιοθετήθηκαν εγκαίρως άλλες εναλλακτικές λύσεις, όπως η έκδοση των βιβλίων από το Αριστοτέλειο? Η επίσημη απάντηση ήταν πως δεν υπήρχε χαρτί να τους δώσουν. Και μας δημιουργείται η απορία τώρα το χαρτί που θα βρεθεί και επίσης πως είναι δυνατόν σε εποχή τεράστιας οικονομικής κρίσης τα σχολικά εγχειρίδια που κάθε χρονιά είχαν κόστος το πολύ 87 λεπτά έκαστο να τυπωθούν τώρα με τιμή 4€ το καθένα?
Προφανώς κάτι δεν κολλάει σ όλα αυτά.
Σε κάθε περίπτωση λοιπόν υπάρχει ένα πρόβλημα σοβαρό. Το σχολικό έτος άρχισε χωρίς βιβλία σε καμία βαθμίδα του. Το Υπουργείο αφού δεν κατάφερε να μας διαφωτίσει για τα αίτια του προβλήματος ή να αποτρέψει αυτή την εξέλιξη δεν θα ‘πρεπε τουλάχιστον να έχει βρει μια ολοκληρωμένη έστω και προσωρινή λύση?
Αντίθετα ακούμε διάφορες απόψεις (για απόψεις πρόκειται) πρακτικά ανεφάρμοστες όλες. Συγκεκριμένα το θέμα φωτοτυπίες είναι ίσως η βλακεία του αιώνα. Τα σχολεία δεν έχουν λεφτά ούτε για χαρτί υγείας θα πληρώσουν την υπέρογκη δαπάνη να φωτοτυπήσουν όλα τα βιβλία για όλους τους μαθητές? Ο γονέας από την άλλη είναι αδύνατο ν αναλάβει τα έξοδα των φωτοτυπιών.
Άρα πάμε στο δεύτερο σχέδιο. Πως μπορεί ο μαθητής να διαβάζει χωρίς βιβλίο. Περνάμε στην εποχή των CDROM
Αυτό βέβαια προϋποθέτει πως κάθε μαθητής διαθέτει υπολογιστή στο σπίτι του (κάτι που δεν ισχύει έστω και σε ποσοστό 2%) , πως κάθε σπίτι που έχει πάνω από ένα παιδί διαθέτει επίσης και ατομικό υπολογιστή για το κάθε παιδί και ότι παιδιά της πρώτης δημοτικού είναι ικανά να χειρίζονται και να διαβάζουν μέσα στο PC.
Πολλά μάλλον για να οδηγήσουν σε κάποια βεβαιότητα. Υποθέτω πως όλα αυτά τα ερωτήματα αποτελούν μεταβλητές του συγκεκριμένου πειράματος. Αδυνατώ να δω τον μακροπρόθεσμο στόχο του. Το μόνο που με ανατριχιάζει αυτή τη στιγμή είναι πως τα παιδιά μας μετατρέπονται σε πειραματόζωα, εν αγνοία μας (?)
Και όλα αυτά με τα βιβλία λαμβάνουν χώρα, ενώ πληθαίνουν οι φωνές να δοθεί η έκδοση τους σε ιδιώτες. Αν οι ιδιώτες τυπώσουν τα βιβλία δυο δρόμοι υπάρχουν :ή θα τ αγοράζουμε (κατάργηση της δωρεάν παιδείας) ή θα τυπώνονται με χορηγό. Δηλαδή Χημεία Β’ Λυκείου και από κάτω γνωστή κινητή τηλεφωνία, φίρμα αθλητικών, ταχυφαγείο, πολυκατάστημα παιδικών. Καταναλώνεις άρα διαβάζεις.........
Περιμένεις μια αντίδραση σ όλα αυτά δεν την βλέπεις. Αυτό όμως που πραγματικά με θλίβει είναι πως διαβάζω σε μπλοκ πως καλά να πάθουν τα "κωλόπαιδα" που τόσο χρόνια έκαιγαν τα βιβλία , τη δημόσια περιουσία.....
Αν ένας Φιλανδός (ίσως το καλύτερο εκπαιδευτικό σύστημα εφαρμόζεται στη χώρα τους) έβλεπε αυτή τη πρακτική των ελλήνων μαθητών, θα υπέθετε πως οι έλληνες είναι φυλή βαρβαρική, αν παρακολουθούσε το εκπαιδευτικό μας σύστημα θα σιγουρευόταν πως οι έλληνες είναι απάνθρωποι.
Πως αλλιώς να εξηγήσεις πως αυτό που μάθαμε εμείς σαν μαθητές και συνεχίζουμε να μαθαίνουμε και στα παιδιά μας είναι η στείρα απομνημόνευση άχρηστων εννοιών. Που είναι η κριτική σκέψη, η αξιολόγηση της μάθησης, η εξατομίκευση του μαθητή. ΠΟΥΘΕΝΑ.
Ο καλός παπαγάλος είναι αυτός που ανταποκρίνεται στους στόχους του συστήματος. Τα παιδιά δεν ακούνε τίποτα που να τους ενδιαφέρει , περνάνε μεγάλο μέρος της ζωής του στο σχολείο χωρίς να μάθουν τίποτα. Μόνο να παπαγαλίζουν και στη ζωή τους, γιατί η συνήθεια είναι μεγάλο πράγμα...
Μ αυτές τις συνθήκες πρέπει να ευχαριστούμε που δεν καίνε και τα σχολεία.....
Τα συμπεράσματα δικά σας
Πάντως ..."αν γλιτώσει το παιδί , υπάρχει ελπίδα"..που λέει και το τραγούδι

Γ. ΔΕΛΤΑ

Σάββατο 10 Σεπτεμβρίου 2011

Το Πιθάρι των Δαναΐδων

Σύμφωνα με την αρχαία ελληνική μυθολογία, οι Δαναΐδες καταδικάστηκαν στον Άδη να μεταφέρουν αιώνια νερό, προκειμένου να γεμίσει ένα πηγάδι δίχως πάτο.
Νομίζω ότι αυτός ο μύθος βρίσκει αρκετά παράλληλα με τη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα.


Εδώ και 1 1/2 χρόνο περίπου, ο ελληνικός λαός , μέσα από την προσχηματική καραμέλα της πτώχευσης έχει κληθεί να καλύψει με το αίμα του (πλέον), ένα έλλειμμα που διαρκώς όμως πολλαπλασιάζεται με απίστευτους ρυθμούς.
Η ιστορία πάει ως εξής: Αρχικά ήρθε το δίλλημα , ή μέτρα ή πτώχευση. Αν παρθούν τα μέτρα θα γλιτώσουμε την πτώχευση. Μετά αλλά μέτρα δεν θα χρειαστούν. Μόλις όμως τα μέτρα υλοποιούνται, ο κίνδυνος της πτώχευσης επιστρέφει δριμύτερος, η ανάγκη για νέα μέτρα ξαναγίνεται επιτακτική , οι παλιές υποσχέσεις καταρρέουν .Το τελευταίο χρονικό διάστημα αυτό το παιχνιδάκι το χουμε παίξει ίσα με 4 φορές και συνεχίζουμε.

Νομίζω πως ο στόχος είναι σαφής: η ολοκληρωτική εξόντωση των εργαζομένων (σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα) και η συσσώρευση πλούτου και σε 15 οικογένειες το πολύ. Ανάπτυξη, μας λένε, ίσον ανταγωνιστικότητα. Μόνο που όταν αυτή η ανταγωνιστικότητα θεμελιώνεται στον καλπασμό της ανεργίας, στην συρρίκνωση των μισθών στο ναδίρ, στην διάλυση των εργασιακών δικαιωμάτων και στην κατάπαυση της οποιασδήποτε δωρεάν δημόσιας παροχής, είναι φανερό ότι η Ανάπτυξη που θα οικοδομηθεί πάνω της ΔΕΝ αφορά στο ελάχιστο το σύνολο της κοινωνίας, αλλά μόνο όσους συσσωρεύουν τα υπερ-κέρδη τους στην πλάτη των εργαζομένων! 
Το εντυπωσιακό όμως δεν είναι αυτό. Το εντυπωσιακό είναι η αντίδραση των πολιτών σε όλο αυτό.
Αρχικά πειστήκαμε πως, ναι, ίσως έπρεπε να γίνουν κάποιες περικοπές ,αν είναι να σωθεί η χώρα. Η χώρα όμως δεν σώθηκε. Οι περικοπές γίναν στυγνή αφαίμαξη όλων των εργαζομένων. Το έλλειμμα αντί να περιοριστεί έστω κατά το ελάχιστο διογκώνεται και εμείς συνεχίζουμε να πιστεύουμε πως κάτι θα συμβεί..............
Προφανώς αδυνατούμε να δούμε το προφανές.
Κράτος δεν υπάρχει .Έχει καταλυθεί εδώ και καιρό.
Τα νοσοκομεία δεν διαθέτουν ούτε παυσίπονα. Τέρμα και στη δωρεάν υγεία (όχι ακριβώς δωρεάν, υπάρχουν κρατήσεις σε όλους τους εργαζόμενους, οι οποίες όμως δεν γνωρίζουμε που ακριβώς πάνε).Ιδιώτες γιατροί πλέον !!!!!Και ο Υπουργός Υγείας να επικαλείται το λαϊκίστικο επιχείρημα ότι οι νέοι γιατροί δεν πάνε να διοριστούν!!!!!!Όχι καλέ μου κύριε προτιμούν να δουλεύουν σε μπαρ. Τι λέτε τώρα…
Η παιδεία πάλι απλά δεν υπάρχει. Από το 1946 είχε να γνωρίσει το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα τέτοια ανέχεια....
Αλλά η υπουργός παιδείας διατυμπανίζει σε κάθε της συνέντευξη (και είναι πολλές), πως έχει ένα όραμα για την Παιδεία..
Συγγνώμη αν το όραμα περιλαμβάνει ελλείψεις εκπαιδευτικών, παντελή απουσία υλικοτεχνικής υποστήριξης, βρώμικα σχολειά , ογκώδη τμήματα και αναλφάβητους μαθητές, δεν πρόκειται για όραμα αλλά για εφιάλτη.. Τον εφιάλτη χιλιάδων μαθητών, εκπαιδευτικών και γονέων..
Από την άλλη οι δημόσιοι υπάλληλοι βλέπουν τους μισθούς να μειώνονται κάθε μήνα...γιατί λεφτά ΔΕΝ υπάρχουν στο δημόσιο, την ίδια ακριβώς στιγμή που γίνονται αθρόες προσλήψεις (χωρίς κανέναν αντικειμενικό κριτήριο) στις ΜΚΟ..Εκεί το δημόσιο χρήμα προφανώς έχει τρόπο και εμφανίζεται μαγικά - άλλη λογική εξήγηση δεν υπάρχει!
Και ενώ είμαστε πλέον βέβαιοι για την αντισυνταγματικοτικότητα όλων αυτών που κατά καιρούς ψηφίζονται, εγείρονται πολλά ερωτήματα και για το χαρακτηρισμό του πολιτεύματος.....Πως θα χαρακτηρίζαμε δηλαδή των Υπουργό που αμφισβητεί το πόρισμα Ανεξάρτητης Αρχής σχετικά με το έλλειμμα και ζητάει ή την παραίτηση των μελών της ή τη σύμφωνη γνώμη τους μ αυτά που ο ίδιος επιθυμεί? Οι απαντήσεις δικές σας.
Προχθές πάλι θαύμασα τη μαεστρία του υπουργού υγείας: Οι δημόσιοι υπάλληλοι ταλαιπωρούν τους έλληνες πολίτες....Οι δημόσιοι υπάλληλοι δηλαδή τι είναι? Αμερικανοί πολίτες? Δεν ανήκουν στο κοινωνικό σύνολο των ελλήνων πολιτών? Όχι βέβαια .Απλά αφού τελείωσε η πιπίλα της πτώχευσης καιρός είναι να πέσουμε στα "σκληρά". Διαίρει και βασίλευε: Ο ένας εναντίον του άλλου... Η μια κοινωνική ομάδα εναντίον της άλλης....Πως αλλιώς θ αντέξει το σύστημα τις απολύσεις στο Δημόσιο? Μόνο αν καταφέρουμε να βγάλουμε από μέσα από το υποσυνείδητο του έλληνα πολίτη το "γαμώτο του" που κάποτε διορίστηκε στη δημόσιο ο τρίτος του μπατζανάκης και όχι ο ίδιος.
Μόνο που ήδη γνωρίζουμε πια καλά πως οι περικοπές οι περικοπές στον δημόσιο τομέα μεταλαμπαδεύονται απροσχημάτιστα εν ριπή οφθαλμού και στο ιδιωτικό!
Οι μόνοι δημόσιοι υπάλληλοι κ. υπουργέ που ενοχλούν τον έλληνα πολίτη αυτή τη στιγμή είναι οι χιλιάδες αστυνομικές δυνάμεις που έχουν, τούτη την ώρα που μιλάμε, μετατρέψει την Θεσσαλονίκη σε φυλακή, διενεργώντας έλεγχους ακόμα και σε μητέρες με παιδιά......

Είναι ξεκάθαρο μας θέλουν δούλους στις ορέξεις τους.

Η ζωή του ανθρώπου που βλέπεις στην τηλεόραση και διαβάζεις στις εφημερίδες πως καταστρέφεται δεν είναι κάποιου άλλου.
 
ΕΙΝΑΙ Η ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΣΟΥ.......

ΑΝΤΕΔΡΑΣΕ ΤΩΡΑ...


Γ. ΔΕΛΤΑ