Ένα blog για ζόρικους καιρούς...

Ένα blog για ζόρικους καιρούς... τους δικούς μας...

Τετάρτη 25 Απριλίου 2012

Αυτές οι εκλογές είναι μουγκές....

    Αν υποθέσουμε πως κάποιος ζει στην κόλαση και του δοθεί μια και μοναδική ευκαιρία ν’ αλλάξει την κατάστασή του, είναι αρκετό?





Μήπως πιο σημαντικό από τη δυνατότητα που έχει ν’ αλλάξει κανείς τις συνθήκες της ζωής του, είναι να ξέρει το πως να το κάνει?
Γιατί άλλο να είσαι ελεύθερος να διαλέξεις και άλλο να έχεις τη δυνατότητα "της διάκρισης". Αν και από κάποιους αυτά  τα δυο ταυτίζονται, σήμερα , ίσως πιο έντονα από ποτέ, φαίνεται πως όχι μόνο δεν ταυτίζονται αλλά μάλλον είναι εκ διαμέτρου αντίθετα.
    Μια ολόκληρη χώρα, η οποία έχει υποστεί τα πάνδεινα τα δυο τελευταία χρόνια, ετοιμάζεται στις 6 Μαΐου να αποφασίσει για το μέλλον της. Μέσα από δημοκρατικές διαδικασίες, τις εκλογές. Ουδείς το αμφισβητεί αυτό. Μια δημοκρατία στηρίζεται στον σεβασμό των απόψεων της πλειοψηφίας. Το ερώτημα είναι πόσο "ελεύθερες" και "δημοκρατικές" μπορεί να είναι οι απόψεις , όταν η δημοκρατία πεινάει?
    Είμαστε όλοι αγανακτισμένοι με την υπάρχουσα κατάσταση των τελευταίων δεκαετιών στην Ελλάδα, ρουσφέτια, αναξιοκρατία, μπάρμπας στην Κορώνη κτλ., αυτές οι εκλογές θα μπορούσαν να βάλουν ένα τέλος, όταν όμως καλείσαι να ζήσεις οικογένεια με 300Ε ή είσαι μακροχρόνια άνεργος το πρώτο που θα κάνεις εν όψη εκλογών είναι να πουλήσεις την οικογενειακή σου ψήφο για μια σύμβαση (6μηνη στην καλύτερη περίπτωση ή για λίγα μεροκάματα) κι ας ξέρεις πως δεν είναι σωστό, κι ας έχεις δίκιο......Εγώ άλλο κόμμα θα ψήφιζα, αλλά να μωρέ είμαι στον κο Καλοχαιρέτα υποχρεωμένος.....
    Έτσι λοιπόν ΠΑΣΟΚ _- ΝΔ θα κάνουν για ακόμα μια φορά τη δουλίτσα τους. Βέβαια η αγορά έχει κλείσει και εκείνοι που θα πληρωθούν με τριάκοντα αργύρια δεν συμπληρώνουν ικανό αριθμό για να τους δώσει την αυτοδυναμία. Εδώ ακριβώς αρχίζει το τρελό πάρτι των μικρών κομμάτων.
    Έτσι βλέπουμε να πλασάρονται αρκετά ψηλά κόμματα χωρίς κανένα απολύτως πρόγραμμα στηριζόμενα μόνο στον άκρατο λαϊκισμό (βλ Π. Καμένος), βλέπουμε μια αριστερά  η οποία αν συσπειρωνόταν θα έπαιρνε αυτοδυναμία χαλαρά, να μην ξέρει που πατάει και που βρίσκεται, και αντί της συνοχής να οδηγείται σε περαιτέρω πολυκερματισμό και στο τέλος βλέπουμε το χειρότερο όλων , μια ομάδα ανεγκέφαλων (πλεονάζει ο χαρακτηρισμός) φασιστοειδών να "μπαίνουν" στη βουλή και θα μπουν τελικά...γιατί ο μέσος Έλληνας, νομίζει πως η απάντηση στη μιζέρια που ζει, είναι ο χυδαίος τσαμπουκάς - αυτό διδάχτηκε, έτσι μεγάλωσε, αυτό μιμείται....
    Δεν έχω έτοιμες λύσεις, νιώθω μια απίστευτη ανασφάλεια που με γεμίζει φόβο, πως πρέπει, πως μπορώ ρε γαμώ το ν’ αλλάξω τη ζωή του τόπου μου και δεν μπορώ, γιατί απλά δεν ξέρω πως, Οι επιλογές που έχω είναι πλασματικές. Όχι αυτό δεν είναι δημοκρατία, αλλά επίφαση ελευθερίας. Και προφανώς στις 6 Μαΐου το βράδυ (αν δεν αλλάξει κάτι δραματικά) θα νιώσουμε όλοι , πως η χώρα μας είχε και πολιτισμό, και ιστορία και δημοκρατία, αλλά δεν έχει πια παιδεία......

Γ.Δ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου