Πού κρυβόταν τόση σκατοψυχιά;

Ποιος πολιτισμικός και κοινωνικός βόθρος άνοιξε το 2010; Πόσο φαρμάκι έκρυβε μέσα της η ελίτ του ελληνικού πολιτισμού της δεκαετίας του ’90; Πόσες εμμονές και πόση αυταρέσκεια χωρά σε ανθρώπους της τέχνης και των γραμμάτων; Πόσο παραγωγικός είναι επιτέλους αυτός ο κοινωνικός δαρβινισμός που έχει επιβληθεί.

Ξεφτίλισαν το συνταξιούχο που αυτοκτόνησε στην πλατεία Συντάγματος. Χλεύασαν τα παιδιά που λιποθύμησαν από κακή διατροφή. Αφόδευσαν σε πιτσιρικάδες που σαπίζουν στα κρατητήρια. Αγνόησαν χιλιάδες ψυχές που στιβάζονται σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Χειροκρότησαν κάθε κυβερνητική απόφαση που έκριναν ότι είναι αρκούντως σκληρή και διαμαρτυρήθηκαν μόνο για τις καθυστερήσεις στην επιβολή της πιο απάνθρωπης πολιτικής των τελευταίων δεκαετιών. Όχι, δεν είναι ούτε εργοστασιάρχες, ούτε μεγαλοτραπεζίτες, ούτε εθνικοί εργολάβοι, ούτε καναλάρχες. Είναι άνθρωποι του πολιτισμού. Είναι η πεφωτισμένη πρωτοπορία των 90s. Είναι το πνευματικό ισοδύναμο της σκωληκοειδούς απόφυσης του Κλικ.

Αιχμηρή απάντηση Χατζηστεφάνου στη Λένα Διβάνη

Τη δική του απάντηση στα όσα έγραψε η γνωστή συγγραφέας Λένα Διβανή, με αφορμή το θάνατο του 19χρονου στο Περιστέρι, έδωσε ο Παναγιώτης Χατζηστεφάνου, ο οποίος επιτίθεται στην κ. Διβάνη με τον δικό του τρόπο.

Διαβάστε την απάντηση του:

«Επιμένεις. Και επειδή επιμένεις, θα επιμείνω και εγώ. Ας ξεκινήσουμε με την ουσία, και επί προσωπικού, μιας και με προκαλείς θρασύδειλα και έμμεσα, θα σου απαντήσω στο τέλος. 

1. Λες: «(άλλωστε κανείς δεν ήξερε πώς ακριβώς την έκανε τη δουλειά του ο ελεγκτής του δράματος, αν ήταν βίαιος ή υβριστικός, ακόμα και τώρα που γράφω δεν έχουμε πλήρη ενημέρωση)»
Aπαντώ: Mόνο εσύ δεν έχεις πλήρη ενημέρωση «ακόμα και τώρα», όλη η Ελλάδα έχει διαβάσει την ιατροδικαστική εξέταση που μιλάει περί μωλωπισμού και εκχυμώσεων και έχει δει τα βίντεο όπου αυτόπτες μάρτυρες πιστοποιούν πως υπήρξε βίαιος διαπληκτισμός και συμπλοκή. 

2. Λες: «Τα παιδιά των ελεγκτών όμως δεν είναι παιδιά; Γιατί να βλέπουν στα σόσιαλ μίντια τον πατέρα τους ναζί και δολοφόνο;»
Απαντώ: Eπειδή ενεπλάκη βίαια με έναν νεαρό και τον οδήγησε με τις πράξεις του στον θάνατο, υπηρετώντας μια ξεκάθαρα Ναζιστική κυβέρνηση που ψήνει ζωντανούς ανθρώπους μέσα σε κοντέηνερ που βράζουν στους 50 βαθμούς υπό σκιαν ενώ κρατώνται χωρίς καμία κατηγορία σε στρατόπεδα συγκέντρωσης.

Στο ντιβάνι της Διβάνη και της διανόησης

του Κώστα Βαξεβάνη

Το πρόβλημα με την ελληνική διανόηση δεν είναι ότι σιωπά και κοιμάται. Είναι ότι χωνεύει ακόμη. Χορτάτη, φουσκωμένη, κάνει όπως ακριβώς αυτός που ανάμεσα στα απομεινάρια των όσων καταβρόχθισε, υπόσχεται ενοχικά πως δεν θα το ξανακάνει. Ρεύεται τα πλούσια εδέσματα, νιώθει, χορτάτος πια, την άσχημη γεύση στο στόμα και μετατρέπεται για λίγο σε νομιμόφρονα της καλής διατροφής. Όσο κρατά η χώνεψη.

Ποια είναι η διανόηση στη χώρα, θα ρωτήσει κάποιος. Ποια είναι πρέπει να απαντήσω κι εγώ γιατί υπάρχει κίνδυνος να αδικήσω πολλούς. Αναφέρομαι λοιπόν, στους ανθρώπους αυτούς, που είτε το άξιζαν είτε όχι, κυριάρχησαν σε αυτό που λέμε “γράμματα και τέχνες”. Το όνομά τους μπαίνει δίπλα στα τραγούδια, στα βιβλία, σε έργα δημιουργίας και βέβαια πανεπιστημιακές μελέτες. Σε αυτούς αναφέρομαι και εξαιρώ (δυστυχώς χωρίς την καταγραφή των ονομάτων) το κομμάτι από αυτούς που στάθηκε ουσιαστικά πνευματικό και είναι ίσως και άγνωστο.

“Πού είναι οι άνθρωποι της διανόησης;” ακούγεται συχνά τα τελευταία χρόνια της κρίσης. Πώς βοηθάνε την Ελλάδα; Πώς βοηθάνε τους ανθρώπους της; Πώς στέκονται απέναντι στην κρίση;