| Παραμένει στο 6,2% η ύφεση, το β' τρίμηνο 2012 |
Καθημερινά
ακούμε ή διαβάζουμε οικονομικές έννοιες τις οποίες κανείς δεν
αποκωδικοποιεί, αφήνοντας έτσι την παραπληροφόρηση να μας οδηγεί σε
συναισθήματα φόβου, πανικού, ανησυχίας.
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ύφεση. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ύφεση. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Τρίτη 14 Αυγούστου 2012
ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΥΦΕΣΗ - ΑΕΠ - ΠΛΗΘΩΡΙΣΜΟΣ !!!
Παρασκευή 15 Ιουνίου 2012
Η τριτοκοσμική συμπεριφορά του κόμματος του Μνημονίου
Του Σταύρου Λυγερού*
Μπορεί η προσοχή να έχει στραφεί στο αποτέλεσμα που θα βγάλουν οι
κάλπες την Κυριακή αλλά το πραγματικά καυτό ζήτημα είναι το γεγονός
πως οι πιθανότητες να μην καταρρεύσει η Ελλάδα συρρικνώνονται ολοένα και
περισσότερο.
Ο εγκλωβισμός της οικονομίας στο φαύλο κύκλο της ύφεσης, εκτός από το κοινωνικό κόστος, δημιουργεί και μεγάλες αποκλίσεις από τους δημοσιονομικούς στόχους. Η ύφεση δεν επηρεάζει το έλλειμμα και το χρέος μόνο επειδή με τη μείωση του ΑΕΠ μειώνεται ο παρονομαστής του κλάσματος και, ως εκ τούτου, το ποσοστό αυξάνει. Λόγω της συρρίκνωσης των εμπορικών συναλλαγών, μειώνονται και τα δημόσια έσοδα.
Αντιστρόφως, η ύφεση προκαλεί αύξηση των δαπανών. Λόγω της διόγκωσης και της ανεργίας και της μαύρης εργασίας, τα ασφαλιστικά ταμεία έχουν λιγότερα έσοδα από εισφορές. Ταυτοχρόνως, αυξάνονται οι δαπάνες τους για επιδόματα ανεργίας. Επειδή, όμως, τα αποθεματικά τους είναι προβληματικά, το έλλειμμα καλύπτεται από τον κρατικό προϋπολογισμό, που σημαίνει πρόσθετη δημόσια δαπάνη. Επιπλέον, η ύφεση οξύνει το κλίμα οικονομικής ανασφάλειας, το οποίο, με τη σειρά του, προκαλεί περαιτέρω εσωστρέφεια, με αποτέλεσμα να εντείνεται η καθοδική πορεία της οικονομίας. Με άλλα λόγια, η κατάσταση θυμίζει σκύλο που κυνηγάει την ουρά του.
Η ύφεση δεν είναι μια μη προβλέψιμη φυσική καταστροφή. Είναι το αποτέλεσμα της οικονομικής πολιτικής, που υπαγορεύει η τρόικα. Δεδηλωμένος στόχος αυτής της πολιτικής δεν είναι μόνο η δραστική μείωση του ελλείμματος. Είναι και η ύφεση, επειδή μέσω αυτής γίνεται η εσωτερική υποτίμηση, η οποία υποτίθεται ότι θα αποκαταστήσει την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας. Με άλλα λόγια, η ύφεση ήταν σκοπός και όχι απροσδόκητη παρενέργεια της εφαρμοζόμενης θεραπείας-σοκ.
Ο εγκλωβισμός της οικονομίας στο φαύλο κύκλο της ύφεσης, εκτός από το κοινωνικό κόστος, δημιουργεί και μεγάλες αποκλίσεις από τους δημοσιονομικούς στόχους. Η ύφεση δεν επηρεάζει το έλλειμμα και το χρέος μόνο επειδή με τη μείωση του ΑΕΠ μειώνεται ο παρονομαστής του κλάσματος και, ως εκ τούτου, το ποσοστό αυξάνει. Λόγω της συρρίκνωσης των εμπορικών συναλλαγών, μειώνονται και τα δημόσια έσοδα.
Αντιστρόφως, η ύφεση προκαλεί αύξηση των δαπανών. Λόγω της διόγκωσης και της ανεργίας και της μαύρης εργασίας, τα ασφαλιστικά ταμεία έχουν λιγότερα έσοδα από εισφορές. Ταυτοχρόνως, αυξάνονται οι δαπάνες τους για επιδόματα ανεργίας. Επειδή, όμως, τα αποθεματικά τους είναι προβληματικά, το έλλειμμα καλύπτεται από τον κρατικό προϋπολογισμό, που σημαίνει πρόσθετη δημόσια δαπάνη. Επιπλέον, η ύφεση οξύνει το κλίμα οικονομικής ανασφάλειας, το οποίο, με τη σειρά του, προκαλεί περαιτέρω εσωστρέφεια, με αποτέλεσμα να εντείνεται η καθοδική πορεία της οικονομίας. Με άλλα λόγια, η κατάσταση θυμίζει σκύλο που κυνηγάει την ουρά του.
Η ύφεση δεν είναι μια μη προβλέψιμη φυσική καταστροφή. Είναι το αποτέλεσμα της οικονομικής πολιτικής, που υπαγορεύει η τρόικα. Δεδηλωμένος στόχος αυτής της πολιτικής δεν είναι μόνο η δραστική μείωση του ελλείμματος. Είναι και η ύφεση, επειδή μέσω αυτής γίνεται η εσωτερική υποτίμηση, η οποία υποτίθεται ότι θα αποκαταστήσει την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας. Με άλλα λόγια, η ύφεση ήταν σκοπός και όχι απροσδόκητη παρενέργεια της εφαρμοζόμενης θεραπείας-σοκ.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)