«Μα πόσο ηλίθιοι είναι αυτοί που μας κυβερνούν; Έχουν πάει κατά
διαβόλου αυτή τη χώρα. Το ξέρω, είναι βαρύ αυτό που λέω, αλλά δυστυχώς
έτσι είναι. Καταντήσαμε να εισάγουμε τα πιο πολλά προϊόντα απ’ έξω.
Ακόμα και στο Λουτρό Σφακίων, ένα τόσο δα χωριουδάκι, που δεν έχει δρόμο
και πας εκεί παρά μόνο από τη θάλασσα, πουλάνε μέλι από την Αργεντινή,
τη στιγμή που το δικό τους μέλι μένει απούλητο».
Η ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΚΗΜΑ
Ο παπα-Γιώργης Χιωτάκης, από τα Νομικιανά Σφακίων, δεν βρίσκει
λογική στο καπιταλιστικό σύστημα, που επιβάλει τους βάρβαρους νόμους της
αγοράς ακόμα και στα απομονωμένα χωριά του Λιβυκού Πελάγους. Γι αυτό
δηλώνει κομμουνιστής και απεχθάνεται την ιδιοκτησία όπως ο διάβολος το
λιβάνι. «Η ιδιοκτησία και η κλοπή είναι ένα και το αυτό αδίκημα. Μπορεί
να είσαι κηδεμόνας της γης, όχι όμως ιδιοκτήτης της. Η Ελλάδα είναι
πολιτικά και οικονομικά διεφθαρμένη από τα διεθνή κεφάλαια και
συμφέροντα. Τρέμω αυτούς που φορούν γραβάτα και τους σιχαίνομαι. Τα
λαχεία και το χρηματιστήριο αυτοί τα κάνανε. Αυτοί που δουλώνουν σήμερα
την κοινωνία έχουν ούλοι τρία διπλώματα πανεπιστημίου. Να πάνε τα
διπλώματα όπου έχει αποχωρητήριο και να τα πετάξουν». Πιο πολύ κι από
τους γιάπηδες με τις γραβάτες, ο παπα-Γιώργης τρέμει τους πολιτικούς,
που διαφθείρουν τον λαό με τα ρουσφέτια. «Θεωρούν ότι ο λαός είναι μια
κουτή μάζα που την πάει το ρέμα όπου θέλει. Εγώ που ψήφισα τον κάθε
βουλευτή για να πάει στη βουλή, είναι δυνατόν να πάω σ’ αυτόν σαν
διακονιάρης να του ζητήσω το ένα και το άλλο; Όποιος παραβαίνει τη
συνείδησή του και ψηφίζει επειδή του έχουν κάνει ρουσφέτι είναι κακής
ώρας γέννημα. Όταν ψηφίζω για να μου κάνουν ρουσφέτια είναι σαν να
υπογράφω ότι είμαι δειλός και έξω πάσης παιδείας».
