Αυτή
η εξαιρετική φωτογραφία του Μάριου Λώλου έκανε χτες τον γύρο των social
media. Δεν ξέρω αν είναι από τις χτεσινές διαδηλώσεις – δεν έχει
σημασία αυτό- αλλά θα ήθελα να σχολιάσω το σύνθημα στον τοίχο. Έχω γράψει ξανά πως δεν καταλαβαίνω τι σημαίνει «Να μη ζήσουμε σαν δούλοι».
Και πώς να ζήσουμε;
Θα το καταλάβαινα, αν έγραφε «Να ζήσουμε ελεύθεροι».
Το σύνθημα «Να μην ζήσουμε σαν δούλοι» το βλέπω στους τοίχους της Αθήνας τα τελευταία τρία χρόνια.
Δηλαδή, πριν δεν ζούσαμε σαν δούλοι; Γιατί; Επειδή υπήρχαν φράγκα για να πηγαίνουμε στα σκυλάδικα, να κάνουμε διακοπές και να τρώμε έξω;
Όλοι αυτοί που ζούσαν με κάρτες και δάνεια δεν ήταν δούλοι;
Όλοι αυτοί που χρωστούσαν το σπίτι, το αυτοκίνητο, την τηλεόραση, το πλυντήριο -και ό,τι άλλο νόμιζαν πως είναι δικό τους- δεν ήταν δούλοι;
Όλοι αυτοί που ψήφιζαν επί δεκαετίες ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία -και μιλάμε για τη συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων- για να τους χώσουν στο Δημόσιο ή για να μην χάσουν τη δουλίτσα τους ή για να τους νομιμοποιήσουν το αυθαίρετο δεν ήταν δούλοι; Ήταν ελεύθεροι άνθρωποι αυτοί;
