Πιτσιρίκο, χθες βράδυ είδα ένα όνειρο…:
Είδα πως η χώρα μου βούλιαζε σε μια κινούμενη άμμο – ένα μυστήριο πόδι την είχε κλωτσήσει εκεί – κι όσο βούλιαζε παρακαλούσε κι έγλειφε το πόδι αυτό (ναι! αυτό που την έσπρωξε εκεί!) να τη λυπηθεί και να τη σώσει!
Είδα τη χώρα μου λεηλατημένη, πνιγμένη στα δακρυγόνα και στο (νόμιμο) ξύλο, αποδεκατισμένη από τις (νόμιμες) ληστείες και τις αυτοκτονίες, να της ζητούν (καγχάζοντας) οι κυνικοί εκτελεστές της να ‘αποκηρύξει τη βία απ’ όπου κι αν προέρχεται’ !
Είδα την χώρα που γέννησε τη Δημοκρατία και την ανοχή στο διαφορετικό, την πατρίδα που πολέμησε το φασισμό και που λεηλατήθηκε από αυτόν, να χαιρετάει ναζιστικά!
Είδα τον Ξένιο Δία να ανοίγει πογκρόμ στους μετανάστες της χώρας μου!
Είδα τη θεοσεβούμενή μου χώρα να ‘γαμ… αλβανικές κ@λοτρυπίδες’, να σπάει πάγκους φουκαριάρηδων και να μαχαιρώνει Σαμαρείτες στο όνομα του Σπλαχνικού Σαμαρείτη Χριστού!
Είδα να βαπτίζεται μάγκας αυτός που δέρνει μια (60χρονη!) γυναίκα και μετά κρύβεται σαν κότα για να γλυτώσει ένα αυτόφωρο!
Είδα την χώρα μου που, αφού φούσκωσε τους φουσκωτούς του νεοναζισμού, παραδίδοντας τους γη και ύδωρ (και Αστυνομία και Δικαιοσύνη και πρωτοσέλιδα και πάρκα και πλατείες και τα βρακιά της και τα πάντα) και, αφού τους φλερτάρισε σαν ‘αδερφή παράταξη’ για να συγκυβερνήσουν, να τους ξεφουσκώνει εν μία νυκτί, μετά το κέλευσμα των ξένων επικυρίαρχων!
Είδα 32 φακέλους φασιστικών επιθέσεων να αναπαύονται στο γραφείο του αρμόδιου υπουργού – ενθαρρύνοντας έτσι τους φασίστες του υπόκοσμου να χύσουν μέχρι και αίμα ελληνικό!
Είδα την χώρα μου να πανηγυρίζει που τα τανκς ξαναβγαίνουν στους δρόμους με επίσημους χορηγούς κάποιους εφοπλιστές – από αυτούς που κανένας δεν τολμάει να κουνήσει έστω μία από τις 48 φοροαπαλλαγές τους την ώρα που στενάζει κι ο Θεός!
Είδα ανάπηρους να τους κόβουν το ρεύμα, οικογένειες ανέργων να πετιούνται στο δρόμο για ένα χιλιάρικο, άρρωστους να μην έχουν λεφτά να αγοράσουν τα φάρμακά τους και να τους ζητάνε κι άλλα κι άλλα κι άλλα…
Είδα τη χώρα μου να ψάχνει στα σκουπίδια για φαγητό, να κοιμάται στα παγκάκια, να πέφτει απ’ τα μπαλκόνια, να χάνει την ομορφιά και την αξιοπρέπειά της…
Είδα γραβατοφορεμένα καρχαρίες να επικαλούνται το όνομά της, την ώρα που την καταδικάζουν στην εξαθλίωση και την υποταγή!
Είδα καλοζωισμένους διανοούμενους να ακκίζονται με τους γύπες της Εξουσίας και να εξαπολύουν τους τηβεννοφόρους μύδρους τους ενάντια στη χώρα μου ‘τοις κύνων ρήμασι πειθόμενοι’…
Και είδα τη χώρα μου να ζει έναν πρωτοφανή εφιάλτη και να νανουρίζεται στα συντρίμμια της, χωρίς Παιδεία, χωρίς Υγεία, χωρίς Ελπίδα και χωρίς Όνειρο με τούρκικα σήριαλ και με Pretenderηδες της συμφοράς!
Και δεν άντεξα άλλο αυτό το Κράτος του Εφιάλτη κι άρχισα να ουρλιάζω, μέσα στον ύπνο του αδίκου:
Ξυπνήστε με ρε!
Ξυπνήστε με ρε!
Ξυπνήστε ρε!
Και να μην ακούει κανείς…;
(Αγαπητέ φίλε, είδα τον ήλιο να ανατέλλει στη Δήλο. Επίσης, είδα την Ελλάδα να ξεβρακώνεται. Προτιμώ να κοιτώ την ανατολή του ηλίου. Έχω πια επιλεκτική όραση. Ξύπνιοι είναι οι Έλληνες. Πιο ξύπνιοι από ποτέ άλλοτε. Και παίρνουν αυτό που ζητούν. Τέλος τα ψέματα. Να είστε καλά.)
Πιτσιρίκος
Είδα πως η χώρα μου βούλιαζε σε μια κινούμενη άμμο – ένα μυστήριο πόδι την είχε κλωτσήσει εκεί – κι όσο βούλιαζε παρακαλούσε κι έγλειφε το πόδι αυτό (ναι! αυτό που την έσπρωξε εκεί!) να τη λυπηθεί και να τη σώσει!
Είδα τη χώρα μου λεηλατημένη, πνιγμένη στα δακρυγόνα και στο (νόμιμο) ξύλο, αποδεκατισμένη από τις (νόμιμες) ληστείες και τις αυτοκτονίες, να της ζητούν (καγχάζοντας) οι κυνικοί εκτελεστές της να ‘αποκηρύξει τη βία απ’ όπου κι αν προέρχεται’ !
Είδα την χώρα που γέννησε τη Δημοκρατία και την ανοχή στο διαφορετικό, την πατρίδα που πολέμησε το φασισμό και που λεηλατήθηκε από αυτόν, να χαιρετάει ναζιστικά!
Είδα τον Ξένιο Δία να ανοίγει πογκρόμ στους μετανάστες της χώρας μου!
Είδα τη θεοσεβούμενή μου χώρα να ‘γαμ… αλβανικές κ@λοτρυπίδες’, να σπάει πάγκους φουκαριάρηδων και να μαχαιρώνει Σαμαρείτες στο όνομα του Σπλαχνικού Σαμαρείτη Χριστού!
Είδα να βαπτίζεται μάγκας αυτός που δέρνει μια (60χρονη!) γυναίκα και μετά κρύβεται σαν κότα για να γλυτώσει ένα αυτόφωρο!
Είδα την χώρα μου που, αφού φούσκωσε τους φουσκωτούς του νεοναζισμού, παραδίδοντας τους γη και ύδωρ (και Αστυνομία και Δικαιοσύνη και πρωτοσέλιδα και πάρκα και πλατείες και τα βρακιά της και τα πάντα) και, αφού τους φλερτάρισε σαν ‘αδερφή παράταξη’ για να συγκυβερνήσουν, να τους ξεφουσκώνει εν μία νυκτί, μετά το κέλευσμα των ξένων επικυρίαρχων!
Είδα 32 φακέλους φασιστικών επιθέσεων να αναπαύονται στο γραφείο του αρμόδιου υπουργού – ενθαρρύνοντας έτσι τους φασίστες του υπόκοσμου να χύσουν μέχρι και αίμα ελληνικό!
Είδα την χώρα μου να πανηγυρίζει που τα τανκς ξαναβγαίνουν στους δρόμους με επίσημους χορηγούς κάποιους εφοπλιστές – από αυτούς που κανένας δεν τολμάει να κουνήσει έστω μία από τις 48 φοροαπαλλαγές τους την ώρα που στενάζει κι ο Θεός!
Είδα ανάπηρους να τους κόβουν το ρεύμα, οικογένειες ανέργων να πετιούνται στο δρόμο για ένα χιλιάρικο, άρρωστους να μην έχουν λεφτά να αγοράσουν τα φάρμακά τους και να τους ζητάνε κι άλλα κι άλλα κι άλλα…
Είδα τη χώρα μου να ψάχνει στα σκουπίδια για φαγητό, να κοιμάται στα παγκάκια, να πέφτει απ’ τα μπαλκόνια, να χάνει την ομορφιά και την αξιοπρέπειά της…
Είδα γραβατοφορεμένα καρχαρίες να επικαλούνται το όνομά της, την ώρα που την καταδικάζουν στην εξαθλίωση και την υποταγή!
Είδα καλοζωισμένους διανοούμενους να ακκίζονται με τους γύπες της Εξουσίας και να εξαπολύουν τους τηβεννοφόρους μύδρους τους ενάντια στη χώρα μου ‘τοις κύνων ρήμασι πειθόμενοι’…
Και είδα τη χώρα μου να ζει έναν πρωτοφανή εφιάλτη και να νανουρίζεται στα συντρίμμια της, χωρίς Παιδεία, χωρίς Υγεία, χωρίς Ελπίδα και χωρίς Όνειρο με τούρκικα σήριαλ και με Pretenderηδες της συμφοράς!
Και δεν άντεξα άλλο αυτό το Κράτος του Εφιάλτη κι άρχισα να ουρλιάζω, μέσα στον ύπνο του αδίκου:
Ξυπνήστε με ρε!
Ξυπνήστε με ρε!
Ξυπνήστε ρε!
Και να μην ακούει κανείς…;
(Αγαπητέ φίλε, είδα τον ήλιο να ανατέλλει στη Δήλο. Επίσης, είδα την Ελλάδα να ξεβρακώνεται. Προτιμώ να κοιτώ την ανατολή του ηλίου. Έχω πια επιλεκτική όραση. Ξύπνιοι είναι οι Έλληνες. Πιο ξύπνιοι από ποτέ άλλοτε. Και παίρνουν αυτό που ζητούν. Τέλος τα ψέματα. Να είστε καλά.)
Πιτσιρίκος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου