Ένα blog για ζόρικους καιρούς...

Ένα blog για ζόρικους καιρούς... τους δικούς μας...

Κυριακή 9 Σεπτεμβρίου 2012

Σάββατο, οκτώ σεπτεμβρίου

Ξύπνησε νωρίς. Νωρίς για Σάββατο. Το χθεσινοβραδινό αλκοόλ του είχε προκαλέσει  έντονη δίψα. Αφυδάτωση. Έδωσε ένα φιλί στη γυναίκα του που ακόμη κοιμόταν, εκμεταλλευόμενη το γεγονός ότι τα παιδιά ήταν στους παππούδες. Σηκώθηκε και ήπιε κάμποσο νερό. Έπειτα, άνοιξε τον υπολογιστή και έφτιαξε καφέ. Κοίταξε τα αθλητικά νέα και τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων. Έμεινε για λίγο στην Εσπρέσο που έγραφε λεπτομέρειες από τις απολογίες της παπαδιάς και του εραστή της. Χαζογέλασε καθώς θυμόταν κάποια αστεία που έλεγε ο Γ. χθες στη δουλειά. Ύστερα είδε αυτό το βίντεο.



Άνοιξε όσο πιο αθόρυβα γινόταν τη ντουλάπα. Ντύθηκε και βγήκε να πάει στο περίπτερο. Πήρε τσιγάρα και εφημερίδα, δύο συνήθειες που σκεφτόταν από καιρό ότι πρέπει να κόψει ή έστω να μειώσει. Σιγά σιγά απέβαιναν ακριβές συνήθειες. Όταν γύρισε η γυναίκα είχε ξυπνήσει. Του είπε καλημέρα και του έδωσε σε ένα πιατάκι δυο τρία κουλουράκια. Άνοιξε «τα ΝΕΑ». Διάφορες οικονομικές ειδήσεις, η ΔΕΘ, ένα αφιέρωμα στα φιλιά – κινηματογραφικά και μη. Μία σελίδα, στην οποία η εφημερίδα παρακινούσε τους αναγνώστες να στείλουν μια φωτογραφία τους από την ημέρα του γάμου του ( «την πιο σημαντική ημέρα της ζωής τους» ) και μερικά σχόλια γι’ αυτήν. Ύστερα διάβασε κάποια σύντομα σχόλια για το πόσο κακό είναι το δελτίο του σταρ που ακόμη δείχνει στις ειδήσεις τη Μενεγάκη με μαγιό (δίπλα στη στήλη, η Μενεγάκη με μαγιό) και για τα τακούνια της Λαμπίρη.
Όταν τελείωσε αντάλλαξε μερικές κουβέντες με τη γυναίκα του και μετά αποφάσισαν να αφήσουν τα παιδιά και σήμερα στους παππούδες. Τηλεφώνησαν και το κανόνισαν. Να ηρεμήσουν λίγο. Ακολούθησε μια σύντομη ένταση για το λογαριασμό της μιας πιστωτικής, όχι κάτι φοβερό όμως. Αμέσως μετά σχολίασαν ιδιαίτερα δηκτικά το περιστατικό με τη Μποφίλιου. Κάτοικοι στις συνοικίες που θα κάνει την επόμενη συναυλία της, προσκείμενοι στη χα, την απειλούν επειδή είχε μιλήσει άσχημα για τους φασίστες.
Παρήγγειλαν μια πίτσα και δύο κοκα κόλες. Ρεύτηκαν και αυτός πήγε στον υπολογιστή να κατεβάσει καμιά σειρά για το βράδυ. Η γυναίκα του αποκοιμήθηκε λίγο στον καναπέ.
Το απόγευμα μίλησαν λίγο στο τηλέφωνο με φίλους, κανόνιζαν κανένα  σινεμά ή καμιά ταβέρνα μεσοβδόμαδα.
Αργότερα είδαν λίγες ειδήσεις, αγχώθηκαν, εκνευρίστηκαν, άρχισαν από μέσα τους να κάνουν υπολογισμούς, που όπως και αν τους κάνεις δεν βγαίνουν, και έτσι το γύρισαν στο σταρ, σχολιάζοντας πόσο τραγικές και γελοίες είναι οι ειδήσεις που δείχνουν.
Μετά στο αντ1 είχε επανάληψη Αναστασιάδη. Είδαν λίγο το βουλευτή της χα που μοιάζει με τον Καραϊσκάκη. Έκαναν λίγη πλάκα, γέλασαν και με τα βιντεάκια και αναρωτήθηκαν για πολλοστή φορά ότι δεν καταλαβαίνουν πώς κάποιοι ψήφισαν ένα νέο ναζιστικό κόμμα. Έπειτα αυτός πήγε στον υπολογιστή να τσεκάρει αν κατέβηκε η σειρά. Εκείνη την ώρα είδε αυτό το βίντεο.

Έβαλαν τη σειρά, ήπιαν και δυο μπυρίτσες, μέχρι που πήγε αργά, πολύ αργά. Έδωσαν δυο τρία φιλιά, μεταξύ καληνύχτας και καύλας, ταλαντευόμενοι για το αν θα κάνουν σεξ. Η διαπραγμάτευση έδειξε ότι καλύτερα αύριο το πρωί. Ήταν και οι δύο πρωινοί τύποι. Αυτός άλλωστε είναι τρόπος να ξεκινάς τη μέρα σου.
——————————————————————————————–
Όταν ο φασισμός άρχιζε να εξαπλώνεται, αισθανόταν ακόμη σχετικά καλά. Σχολίαζε αρνητικά την αμορφωσιά και τη βία. Διάβαζε εφημερίδες και έβλεπε αρκετό σινεμά. Αυτός μόνο μερικά πρωινά στο τρένο, ένιωθε έναν απροσδιόριστο φόβο. Τότε έπιανε στην εσωτερική τσέπη του μπουφάν το πορτοφόλι του. Κάποια χρήματα, η κάρτα του σούπερ μάρκετ και η ταυτότητα. Έλλην υπήκοος. Δεν τον άγγιζε αυτόν ο χαλασμός. Ήταν ασφαλής. Το μόνο που έπρεπε να τον ανησυχεί ήταν ότι η γυναίκα του δεν έλεγε να καταλάβει ότι θα έπρεπε να είναι πολύ προσεχτικοί στα έξοδά τους πια. Είχε πιεστεί πολύ. Άντεχε αλλά είχε πιεστεί.
Λίγο ή πολύ αργότερα (ανάλογα πώς το βλέπει κανείς), όταν ο φασισμός ήταν πια εδώ, ήταν παντού εδώ και εδώ, δεν υπήρχε τίποτα άλλο, φοβόταν περισσότερο. Σχολίαζε λιγότερο, έκοψε και την εφημερίδα (για οικονομικούς περισσότερο λόγους) και ανησυχούσε για δυο τρεις φίλους του (αυτό δεν το πολυέλεγε, αλλά είχε σκοπό να τους κάνει μια κουβέντα. Θα τους έλεγε, να μαζευτούν, να προσέχουν). Είχε πιεστεί πολύ. Άντεχε, αλλά είχε πιεστεί.
——————————————————————————————–
Λίγο ή πολύ αργότερα ήταν πια καλύτερα. Μπορεί να είχε πια χάσει τους φίλους του. Μπορεί να μην σχολίαζε πια ότι δεν του αρέσει η βία. Μπορεί να μην σχολίαζε γενικά και πολλά. Μπορεί να φοβόταν λίγο περισσότερο. Πήγαινε όμως ακόμη σινεμά, όχι απαραίτητα τα έργα που ήθελε, αλλά πήγαινε. Έβλεπε ακόμη τα αθλητικά νέα. Κατέβαζε ακόμη σειρές. Μπορεί να μην ήταν καλά, μπορεί να μην ήταν όλοι ακριβώς ελεύθεροι. Αυτός όμως μέχρι τότε ήταν καλά. Σχετικά καλά. Η πραγματικότητα έμοιαζε με δύο βιντεάκια που κοίταξε ένα Σάββατο 8 Σεπτεμβρίου. Τον τάραξαν αλλά δεν αφορούσαν αυτόν, δεν κινδύνευε αυτός. Η ζωή του θα συνεχιζόταν, πιεσμένα, αλλά καλά. Σχετικά καλά. Η ζωή του θα έμοιαζε γενικώς με την αντίδραση σ’ αυτά τα δύο βιντεάκια. Μια ταραχή, κάποια σχόλια, αλλά τίποτα περισσότερο. Κατά τ’ άλλα όλα καλά. Σχετικά καλά.

http://tovytio.wordpress.com/2012/09/08/saturday_no/ 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου