Ή ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ ΠΑΡΑΔΟΜΕΝΟΙ ΝΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΤΡΟΪΚΑΝΟ ΚΑΙ ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟ ΜΟΝΟΔΡΟΜΟ;Πολλοί, μάλλον οι περισσότεροι, το λένε και αν δεν το λένε το υπονοούν και το έχουν στο πίσω μέρος της σκέψης τους: Μπορεί μια χώρα, όπως η Ελλάδα, με πολύ αδύνατη τεχνολογική και παραγωγική δομή αλλά και σε μια εύφλεκτη περιοχή γεμάτη απειλές και κινδύνους, να αποτολμήσει πρωτοπόρα μια μεγάλη προοδευτική ανατροπή;
Μπορούμε, μια μικρή χώρα, να αμφισβητήσουμε τις εντολές της παντοδύναμης τρόικας;
Μπορούμε, χωρίς να εισέλθουμε σε μεγάλες περιπέτειες, να αντισταθούμε στους εκβιασμούς με μοχλό τις τροϊκανές δόσεις χρηματοδότησης;
Μπορούμε να ακολουθήσουμε, χωρίς να καταστραφούμε, πολιτικούς δρόμους χωρίς την τροϊκανή χρηματοδότηση και χωρίς μνημόνια; Ακόμα και μια πορεία διακοπής αποπληρωμής του χρέους και εξόδου από την ευρωζώνη;
Μήπως, μια τέτοια πορεία θα μας «απομονώσει» και θα δώσει την ευκαιρία σε κακόπιστους γείτονες , με ή χωρίς τον ιμπεριαλιστικό δάκτυλο των κυρίαρχων στην ΕΕ και τον πλανήτη, να προβούν σε επιθετικές σε βάρος μας κινήσεις; Μήπως; Μήπως;
Μήπως, λοιπόν, πρέπει να «κάτσουμε ήσυχα στα αυγά μας», να κάνουμε πειθαρχικά και αγόγγυστα όσα μας προστάζουν και να περιμένουμε μήπως οι τροϊκανομνημονιακές επιλογές κάποτε θα σταματήσουν να βουλιάζουν την Ελλάδα και την κοινωνία;
Μήπως, λοιπόν, πρέπει να ακολουθούμε τυφλά, ελπίζοντας ότι το βαρέλι κάπου κάποτε θα πιάσει πάτο;
Νομίζω ότι τα ίδια, περίπου, λέγανε σε κάποιους άλλους παλιότερα και λιγότερο παλιά σε αυτόν τον τόπο.
Τα ίδια, περίπου, σίγουρα ακόμα πιο ζοφερά, λέγανε στους «ραγιάδες» επί τουρκοκρατίας. Που πάτε ωρέ γκιαούρηδες μόνοι απέναντι σε μια αυτοκρατορία και απέναντι σε όλο, σχεδόν, τον κόσμο;
Η απάντηση, τότε, του Ρήγα ήταν απλή και μνημειώδης: «Καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά και φυλακή».
Τα ίδια, περίπου, έλεγαν στον ελληνικό λαό στην τριπλή φασιστική κατοχή. Η ηρωική απάντηση του λαού μας ήταν το ΕΑΜ και όχι ο φόβος και η υποταγή με πείνα και εξαθλίωση!
Τα ίδια έλεγαν και στην ελληνική νεολαία, τα φοιτητικά νιάτα, στη χούντα των συνταγματαρχών.
Που πάτε ωρέ απέναντι στα τανκς και το αμερικανονατοϊκό κατεστημένο;
Και όμως πήγαν και η εθνική καταστροφή δεν προέκυψε από την αντιδικτατορική αντίσταση αλλά από την «προδοσία» των χουντικών και των λακέδων των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ!
Θα μας πείτε, ίδια είναι σήμερα η κατάσταση με εκείνη της τουρκοκρατίας, της φασιστικής κατοχής, της αμερικανονατοϊκής χούντας;
Ασφαλώς δεν είναι ίδια! Υπάρχουν, όμως, κάποιες αναλογίες!
Και σήμερα υπάρχει μια νέα ιδιόμορφη «κατοχή» στη χώρα. Και σήμερα υπάρχει θέμα επιβίωσης του τόπου και του λαού. Και σήμερα η χώρα έχει υποθηκευτεί και ξεπουλιέται! Και σήμερα ο κόσμος της εργασίας και η μεγάλη λαϊκή πλειοψηφία οδηγείται σε νέο κοινωνικό μεσαίωνα!
Επομένως και σήμερα στη χώρα γίνεται αναγκαία μια μεγάλη σύγχρονη εξέγερση και ανατροπή σαν αυτή που επαγγέλθηκε η ΕΑΜική Αντίσταση και το «Πολυτεχνείο»!
Ασφαλώς, ο δρόμος της προοδευτικής αντιμνημονιακής ανατροπής που εισηγούμαστε δεν είναι καθόλου ανθόσπαρτος ούτε προδιαγεγραμμένη και ειδυλλιακή η πορεία του.
Κάθε μεγάλη ανατροπή ανιχνεύει πρωτότυπους, καινούριους και καινοτόμους δρόμους στην πορεία μια χώρα και κοινωνίας.
Κάθε μεγάλη ανατροπή συνιστά ένα πείραμα προς την επιτυχία!
Είναι χίλιες φορές όμως προτιμότερο και ασφαλέστερο το «πείραμα» από τη βεβαιότητα της καταστροφής και της υποδούλωσης που αντιπροσωπεύει η μνημονιακή λεηλασία.
Μας λένε ότι ο δρόμος της εξόδου από το μνημόνιο και ίσως της παύσης πληρωμών και της εξόδου από την ευρωζώνη, ισοδυναμεί με απομόνωση!
Η απομόνωση της χώρας, όμως, γίνεται σήμερα και είναι οδυνηρή και ταπεινωτική και δίνει την ευκαιρία τόσο για επιβουλές τρίτων όσο και για βέβαιη καταστροφή σε ότι έχει απομείνει αποδοτικό στην οικονομία.
Η Ελλάδα του μνημονίου, (η οποία συνοδεύεται τώρα και με την Κύπρο του μνημονίου), όσο συνεχίζεται η λεηλασία, κινδυνεύει να περάσει όχι μόνο στο οικονομικό περιθώριο αλλά και σε περιπέτειες με τίμημα ένα νέο εθνικό ακρωτηριασμό!
Κανένα ευρώ, κανένα ΝΑΤΟ και καμία στρατηγική πρόσδεση με το Ισραήλ δε θα μπορέσει να αποτρέψει επιβουλές οι οποίες τυχόν ξεσπάσουν απέναντι σε μια μνημονιακά κατεστραμμένη και «πανταχόθεν» υβριζόμενη χώρα! Το αντίθετο! Οι «προστάτες» θα αποδειχθούν πρώτοι επίβουλοι!
Αντίθετα, μια αντιμνημονιακή Ελλάδα είναι μάλλον βέβαιο ότι όχι μόνο δεν θα απομονωθεί αλλά μπορεί να διαμορφώσει νέες περιφερειακές, μεσογειακές, ευρωπαϊκές και παγκόσμιες συμμαχίες και να πυροδοτήσει ένα θετικό ντόμινο ανατροπών πρώτα απ’ όλα στη Νότια Ευρώπη, που θα αλλάξουν ίσως την εικόνα συνολικά της ηπείρου μας.
Η Γερμανική Ευρώπη στην οποία ούτως ή άλλως έχει υπαχθεί μέσω ΟΝΕ η χώρα μας και στην οποία πρέπει να πειθαρχήσει σκληρά για να παραμείνει στο μεταμφιεσμένο μάρκο, που ονομάζεται ευρώ, δεν έχει κανένα μέλλον, είναι βαθύτατα διχασμένη και βαίνει τάχιστα προς διάλυση!
Από την άλλη πλευρά η μονομερής έξοδος της χώρας από τα μνημόνια και την τροϊκανή επιτήρηση και ίσως, ταυτόχρονα, η στάση πληρωμών στο χρέος και η συγκρότηση νέου εθνικού νομίσματος και η εφαρμογή ενός προοδευτικού σχεδίου ανασυγκρότησης είναι αναμφίβολο ότι κατ’ αρχάς θα φέρει μεγάλες δυσκολίες.
Οι οικονομικοκοινωνικές δυσκολίες αυτές, όμως, δεν έχουν σχέση με την αφόρητη κινδυνολογική καταστροφολογία των κυρίαρχων κύκλων περί «χρεοκοπίας» και εξόδου από το ευρώ.
Αυτές οι δυσκολίες, αντιθέτως, θα είναι προσωρινές και αντιμετωπίσιμες και θα δώσουν την ευκαιρία στη χώρα με μια κυβέρνηση της Αριστεράς να πραγματοποιήσει ένα νέο ξεκίνημα με προοπτική ανασυγκρότησης και αναγέννησης της Ελλάδας!
Η Iskra κατά καιρούς έχει αρθρογραφήσει πάνω στα προβλήματα που θα ανακύψουν από την ακύρωση του μνημονίου, την παύση πληρωμών και την έξοδο από την ευρωζώνη και έχει δώσει τεκμηριωμένες σχετικά απαντήσεις επ’ αυτών.
Για να δείτε αυτές τις απαντήσεις, οι οποίες αναμφισβήτητα χρειάζονται ευρύτερη και με ακόμα μεγαλύτερο βάθος επεξεργασίας, μπορείτε να ανατρέξετε εδώ!
Να σπάσουμε, λοιπόν, το παραλυτικό αίσθημα του φόβου και να τολμήσουμε μια μεγάλη προοδευτική ανατροπή, σχεδιάζοντας τη όσο το δυνατόν πληρέστερα.
Όσοι τολμούν μπορούν να κερδίσουν. Οι φοβισμένοι είναι οι σίγουρα κατεστραμμένοι και ιστορικά ηττημένοι!
iskra
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου