Σαμαρική ΝΔ: το πλυντήριο του νεοναζισμού

Μετά το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, υπήρξε παγκοσμίως μια ιδεολογία που θεωρήθηκε απόλυτο ταμπού, υπήρξε παγκοσμίως μια ιδεολογία που ταυτίστηκε με το απόλυτο κακό: ό,τι ήταν ναζιστικό δεν μπορούσε να σχετικοποιηθεί.
Στην Ελλάδα των ημερών μας, ίσως ακόμη πιο εντυπωσιακό και από τα ποσοστά και την απήχηση του νεοναζιστικού γκρουπ, είναι το γεγονός πως στο ναζισμό εκχωρήθηκε ένα νέο στάτους: δεν είναι πια το απόλυτο κακό, είναι ένα σχετικό κακό, είναι ένα κακό που συμψηφίζεται, είναι το ίσο από τα δύο κακά.

Το ΠΑΣΟΚ πέθανε χρεωνόμενο όλα τα στραβά της μεταπολίτευσης, χρεωνόμενο τη διαφθορά και τις δομικές αντιφάσεις του, χρεωνόμενο την παράδοση της χώρας στην τρόικα.
Ό,τι κι αν του καταλογίσει η Ιστορία όμως, θα σταθεί τελικά επιεικέστερα απέναντί του, από ό,τι στη ΝΔ, που ενώ είχε κι αυτή κανονικά πεθάνει, νεκραναστήθηκε ως όχημα που θα μας κρατούσε στην Ευρώπη και, ως ζόμπι πλέον, μετατρέπεται από θέση κυβερνητικής εξουσίας σε πλυντήριο του ναζισμού, αρχίζοντας να κλείνει με ολοένα και μεγαλύτερη συχνότητα το μάτι στο νεοναζιστικό γκρουπ, μέχρι το κλείσιμο του ματιού να γίνει τικ, σαν εκείνο το παλιό του Κασιδιάρη.

Oldboy