Γράφει ο
Κωνσταντίνος Σπυριδάκος
Οι υποχωρήσεις της κυβέρνησης και οι κάθε λίγο και λιγάκι
αποχωρήσεις από το κυβερνητικό επιτελείο σαν σε reality δείχνουν, αν και
μόλις μερικές εβδομάδες μετά τις εκλογές, πως αυτή η κοινοβουλευτική
περίοδος θα είναι πιο σύντομη από ποτέ δίνοντας τη μεγάλη ευκαιρία στον
Αλέξη Τσίπρα. Εκείνος θα την αρπάξει;
Οι ανακατατάξεις και το πάρεργο
Είναι ξεκάθαρο πως η κυβέρνηση μπήκε στην εντατική πριν ακόμη κυβερνήσει. Είδανε τη φάκα τα ποντίκια και προέβησαν σε άτακτη υποχώρηση. Ακόμη και η περίπτωση του Ράπανου μου θύμησε εκείνη του Χαλκιά που όταν ξεκίνησε να τρώει τα γκολ απανωτά από την Τσεχία ζήτησε αλλαγή. Δε χρειαζόταν λοιπόν να ξεκινήσει το πολιτικό παιχνίδι για να δουν κάποιοι τα δύσκολα. Η διαπραγμάτευση για την οποία τόσος πολύς λόγος έγινε τον τελευταίο καιρό, φαίνεται να ναυαγεί πριν ακόμη εφαρμοστεί. Μήπως δεν έπαθε το ίδιο και ο πρώην πλέον υφυπουργός Εργασίας Χρήστος Νικολόπουλος; Η παραίτησή του επιβεβαίωσε ουσιαστικά αυτό που λίγο πολύ όλοι υποψιαζόμασταν –όχι γιατί είμαστε προκατειλημμένοι αλλά γιατί είμαστε ρεαλιστές– ότι δηλαδή οι εκπρόσωποι των δανειστών μας δε θα κάνουν πίσω στα εργασιακά, ασφαλιστικά και προνοιακά ζητήματα. Οπότε είδε και αποείδε και ο υφυπουργός και σου λέει «ας πάρουν άλλη γλάστρα». Πάντως αυτό που προξενεί εντύπωση είναι πως ενώ το κυβερνητικό έργο υπό ευρωπαϊκές συνθήκες θα έπρεπε να προχωρήσει με ταχύτατους ρυθμούς ωστόσο υπό ελληνικές συνθήκες κινείται με ταχύτητα χελώνας. Μας το μαρτύρησε και η υφυπουργός Υγείας Φωτεινή Σκοπούλη –η οποία για την ιστορία θυμίζουμε πως είναι πρόταση της ΔΗΜΑΡ. Η κ. Σκοπούλη δήλωσε εμμέσως πλην σαφώς πως δεν έχει τι να κάνει στο υπουργείο και παίρνει αμπάριζα τα τηλεοπτικά πάνελ. Είναι προφανές πως όλο το σοβαρό κυβερνητικό έργο το έχει στα χέρια της η Τρόϊκα και οι υπόλοιποι ασκούν απλά το πάρεργο.
Η ευκαιρία του Αλέξη
Κυκλοφορεί στο ίντερνετ ένα διάγραμμα εν είδει στατιστικού πίνακα το οποίο στηλιτεύει το υψηλό ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ χαρακτηρίζοντας το ως «Λαϊκισμό». Μάλιστα το ποσοστό των ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΔΗΜΑΡ, το οποίο και αθροίζεται στο εν λόγω διάγραμμα, συνοδεύεται από την εξωραϊστική έκφραση «Δε Γαμιέται». Κατά το δημιουργό της φωτογραφίας ο ελληνικός λαός ψήφισε δια της εις άτοπον απαγωγής και με ελαφριά καρδιά, αφήνοντας στα χέρια των «ίδιων» το αβέβαιο μέλλον του τόπου. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει μια ιστορική ευκαιρία, τη σταδιακή προσαρμογή του στον αντιπολιτευτικό του ρόλο και τη δειλή αλλά σταθερή και όψιμη οργάνωση μιας κοινής, χωρίς παράπλευρες απώλειες, –δυνάμει– κυβερνητικής πολιτικής. Δεν ήταν έτοιμος ο ΣΥΡΙΖΑ να κυβερνήσει. Θα μου πείτε: «ήταν οι άλλοι;» Φυσικά και όχι! Αλλά γιατί να μη γίνει πιο ευρεία όλη αυτή η «αλλαγή». Κι εξηγούμαι: βλέποντας τον μετεκλογικό χάρτη της χώρας είναι σαφές πως ο ΣΥΡΙΖΑ «άγγιξε» τα αστικά κέντρα. Αυτούς που τρώνε ουσιαστικά τα… σκατά. Η ελληνική επαρχία παρόλη την κρίση διατηρεί ακόμη την ψυχραιμία της. Κι εδώ είναι το μυστικό∙ ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να εξημερώσει τις συνιστώσες του, να «πνίξει» τα πάθη ενός κόμματος που από τη μια στιγμή στην άλλη βρέθηκε στη στροφή της εξουσίας και να μετατραπεί από ένα κόμμα διαμαρτυρίας των παροικούντων τα αστικά κέντρα, σε ένα κόμμα έκφρασης ενός συνόλου που εκτός από την αντιμνημονιακή του στάση θα έχει κι έναν ακόμη λόγο για να τον στηρίξει. Αλέξη, με όλο το θάρρος, η προεκλογική εκστρατεία τελείωσε. Διαβάζοντας τις εφημερίδες και βλέποντας στις τηλεοράσεις για το ΠΑΣΟΚ που δε γνωρίζει αν θα πρέπει να στηρίζει την κυβέρνηση και τη ΔΗΜΑΡ που δεν ξέρει αν θα πρέπει να πορευθεί μόνη της ή με το ΠΑΣΟΚ, προβλέπω πως σύντομα θα έχουμε εκλογές. Είναι ηλίου φαεινότερο πως ούτε και η Νέα Δημοκρατία θα επαναδιαπραγματευτεί. Είναι αστείο να το λέμε. Γι’αυτό βγες παραέξω πάρε πλοία, τρένα και αεροπλάνα και τράβα σε κάθε άκρη της Ελλάδας να δεις πως δε χορεύουν όλοι στους ρυθμούς του μνημονίου. Μίλα αντιθεσμικά, όχι αντιμνημονιακά. Αν θες να εκλεγείς απευθύνσου στην καρδιά του Έλληνα όχι μόνο στου Αθηναίου, του Θεσσαλονικιού κλπ. Είναι η ευκαιρία σου…
http://www.pragmatikotita.gr/politika-category/%CE%B1%CE%BB%CE%BB%CE%B1%CE%BE%CE%BF%CE%BA%CF%89%CE%BB%CE%B9%CE%AD%CF%82-%CE%BA%CE%B9-%CE%AD%CE%B3%CE%B9%CE%BD%CE%B5-%CE%B1%CE%BB%CE%AD%CE%BE%CE%B7%CF%82.html
Είναι ξεκάθαρο πως η κυβέρνηση μπήκε στην εντατική πριν ακόμη κυβερνήσει. Είδανε τη φάκα τα ποντίκια και προέβησαν σε άτακτη υποχώρηση. Ακόμη και η περίπτωση του Ράπανου μου θύμησε εκείνη του Χαλκιά που όταν ξεκίνησε να τρώει τα γκολ απανωτά από την Τσεχία ζήτησε αλλαγή. Δε χρειαζόταν λοιπόν να ξεκινήσει το πολιτικό παιχνίδι για να δουν κάποιοι τα δύσκολα. Η διαπραγμάτευση για την οποία τόσος πολύς λόγος έγινε τον τελευταίο καιρό, φαίνεται να ναυαγεί πριν ακόμη εφαρμοστεί. Μήπως δεν έπαθε το ίδιο και ο πρώην πλέον υφυπουργός Εργασίας Χρήστος Νικολόπουλος; Η παραίτησή του επιβεβαίωσε ουσιαστικά αυτό που λίγο πολύ όλοι υποψιαζόμασταν –όχι γιατί είμαστε προκατειλημμένοι αλλά γιατί είμαστε ρεαλιστές– ότι δηλαδή οι εκπρόσωποι των δανειστών μας δε θα κάνουν πίσω στα εργασιακά, ασφαλιστικά και προνοιακά ζητήματα. Οπότε είδε και αποείδε και ο υφυπουργός και σου λέει «ας πάρουν άλλη γλάστρα». Πάντως αυτό που προξενεί εντύπωση είναι πως ενώ το κυβερνητικό έργο υπό ευρωπαϊκές συνθήκες θα έπρεπε να προχωρήσει με ταχύτατους ρυθμούς ωστόσο υπό ελληνικές συνθήκες κινείται με ταχύτητα χελώνας. Μας το μαρτύρησε και η υφυπουργός Υγείας Φωτεινή Σκοπούλη –η οποία για την ιστορία θυμίζουμε πως είναι πρόταση της ΔΗΜΑΡ. Η κ. Σκοπούλη δήλωσε εμμέσως πλην σαφώς πως δεν έχει τι να κάνει στο υπουργείο και παίρνει αμπάριζα τα τηλεοπτικά πάνελ. Είναι προφανές πως όλο το σοβαρό κυβερνητικό έργο το έχει στα χέρια της η Τρόϊκα και οι υπόλοιποι ασκούν απλά το πάρεργο.
Η ευκαιρία του Αλέξη
Κυκλοφορεί στο ίντερνετ ένα διάγραμμα εν είδει στατιστικού πίνακα το οποίο στηλιτεύει το υψηλό ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ χαρακτηρίζοντας το ως «Λαϊκισμό». Μάλιστα το ποσοστό των ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΔΗΜΑΡ, το οποίο και αθροίζεται στο εν λόγω διάγραμμα, συνοδεύεται από την εξωραϊστική έκφραση «Δε Γαμιέται». Κατά το δημιουργό της φωτογραφίας ο ελληνικός λαός ψήφισε δια της εις άτοπον απαγωγής και με ελαφριά καρδιά, αφήνοντας στα χέρια των «ίδιων» το αβέβαιο μέλλον του τόπου. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει μια ιστορική ευκαιρία, τη σταδιακή προσαρμογή του στον αντιπολιτευτικό του ρόλο και τη δειλή αλλά σταθερή και όψιμη οργάνωση μιας κοινής, χωρίς παράπλευρες απώλειες, –δυνάμει– κυβερνητικής πολιτικής. Δεν ήταν έτοιμος ο ΣΥΡΙΖΑ να κυβερνήσει. Θα μου πείτε: «ήταν οι άλλοι;» Φυσικά και όχι! Αλλά γιατί να μη γίνει πιο ευρεία όλη αυτή η «αλλαγή». Κι εξηγούμαι: βλέποντας τον μετεκλογικό χάρτη της χώρας είναι σαφές πως ο ΣΥΡΙΖΑ «άγγιξε» τα αστικά κέντρα. Αυτούς που τρώνε ουσιαστικά τα… σκατά. Η ελληνική επαρχία παρόλη την κρίση διατηρεί ακόμη την ψυχραιμία της. Κι εδώ είναι το μυστικό∙ ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να εξημερώσει τις συνιστώσες του, να «πνίξει» τα πάθη ενός κόμματος που από τη μια στιγμή στην άλλη βρέθηκε στη στροφή της εξουσίας και να μετατραπεί από ένα κόμμα διαμαρτυρίας των παροικούντων τα αστικά κέντρα, σε ένα κόμμα έκφρασης ενός συνόλου που εκτός από την αντιμνημονιακή του στάση θα έχει κι έναν ακόμη λόγο για να τον στηρίξει. Αλέξη, με όλο το θάρρος, η προεκλογική εκστρατεία τελείωσε. Διαβάζοντας τις εφημερίδες και βλέποντας στις τηλεοράσεις για το ΠΑΣΟΚ που δε γνωρίζει αν θα πρέπει να στηρίζει την κυβέρνηση και τη ΔΗΜΑΡ που δεν ξέρει αν θα πρέπει να πορευθεί μόνη της ή με το ΠΑΣΟΚ, προβλέπω πως σύντομα θα έχουμε εκλογές. Είναι ηλίου φαεινότερο πως ούτε και η Νέα Δημοκρατία θα επαναδιαπραγματευτεί. Είναι αστείο να το λέμε. Γι’αυτό βγες παραέξω πάρε πλοία, τρένα και αεροπλάνα και τράβα σε κάθε άκρη της Ελλάδας να δεις πως δε χορεύουν όλοι στους ρυθμούς του μνημονίου. Μίλα αντιθεσμικά, όχι αντιμνημονιακά. Αν θες να εκλεγείς απευθύνσου στην καρδιά του Έλληνα όχι μόνο στου Αθηναίου, του Θεσσαλονικιού κλπ. Είναι η ευκαιρία σου…
http://www.pragmatikotita.gr/politika-category/%CE%B1%CE%BB%CE%BB%CE%B1%CE%BE%CE%BF%CE%BA%CF%89%CE%BB%CE%B9%CE%AD%CF%82-%CE%BA%CE%B9-%CE%AD%CE%B3%CE%B9%CE%BD%CE%B5-%CE%B1%CE%BB%CE%AD%CE%BE%CE%B7%CF%82.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου