Γράφει ο
Δημήτρης Ψαρράς
Αλί ΧΘΕΣ: έχτιζε την καινούργια σου σπιταρόνα στα προάστια των μεγάλων αστικών κέντρων, την ώρα που εσύ διαπραγματευόσουν τις μετοχές του χαρτοφυλακίου σου και παρακολουθούσες τις διακυμάνσεις του Χρηματιστηρίου.
Αλί ΧΘΕΣ: έχτιζε την καινούργια σου σπιταρόνα στα προάστια των μεγάλων αστικών κέντρων, την ώρα που εσύ διαπραγματευόσουν τις μετοχές του χαρτοφυλακίου σου και παρακολουθούσες τις διακυμάνσεις του Χρηματιστηρίου.
Ο Αλί ΣΗΜΕΡΑ: χαροπαλεύει στο νοσοκομείο, μαχαιρωμένος από έναν χρυσαυγίτη που εσύ, έβαλες στη Βουλή.
Ο Ούρι ΧΘΕΣ: μάζευε ανασφάλιστος τις ελιές στο χωριό σου, έβαφε και στόκαρε ανασφάλιστος το εξοχικό σου, έκανε μερεμέτια ανασφάλιστος στο σπίτι της μάνας σου, την ώρα που εσύ έβλεπες την «Ελλαδάρα» να κατατροπώνει τους αντιπάλους της τον έναν μετά τον άλλον στο Euro το 2004.
Ο Ούρι ΣΗΜΕΡΑ: δέχεται απανωτές μαχαιριές στην κοιλιά, επειδή η Ελλάδα έχασε σε φιλικό ποδοσφαιρικό αγώνα από την Αλβανία.
Η Νούρια ΧΘΕΣ: φρόντιζε ανασφάλιστη τους άρρωστους γονείς σου, την ώρα που εσύ ένιωθες εθνική υπερηφάνεια βλέποντας την Έλενα Παπαρίζου να «διδάσκει» σε ολόκληρη την Ευρώπη τι σημαίνει μουσική και τραγούδι και να κερδίζει τον διαγωνισμό τής Eurovision.
Η Νούρια ΣΗΜΕΡΑ: φοβάται να βγει απ’ το σπίτι της, γιατί το γεγονός ότι φοράει μαντήλα δε συμβαδίζει με τα δικά σου «ήθη» και τις δικές σου «παραδόσεις», τις οποίες θυμήθηκες τώρα που ξαναπείνασες και προσπαθείς να επιβάλεις δια πυρός και σιδήρου στους «αλλόθρησκους».
Ο Αχμέτ ΧΘΕΣ: δούλευε σαν σκλάβος στα ολυμπιακά κάτεργα, ενώ ο Ναζίμ ΧΘΕΣ: έπεφτε απ’ τη σκαλωσιά και σκοτωνόταν, την ώρα που εσύ έβγαζες βόλτα την εθνική σου περηφάνια στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες και ανακοίνωνες περιχαρής και σε όλους τους τόνους ότι επιτέλους το ολυμπιακό ιδεώδες επέστρεφε στη χώρα που το γέννησε.
Ο Αχμέτ ΣΗΜΕΡΑ: δέχεται επιθέσεις από «οργισμένους» ελληνάρες στην Πάτρα, μετά τη δολοφονία ενός έλληνα πολίτη από κάποιον αφγανό.
Ο Χασάν ΧΘΕΣ: όργωνε και θέριζε είκοσι ώρες τη μέρα το χωράφι σου, κι όταν έφτανε η μέρα της πληρωμής, φώναζες τους συνοριοφύλακες να τον συλλάβουν.
Ο Χασάν ΣΗΜΕΡΑ: ξυλοκοπείται άγρια από «αγανακτισμένους» πολίτες, επειδή τόλμησε να κυκλοφορεί στη γειτονιά του, αργά το βράδυ.
Η Ιρίνα και η Μάσα ΧΘΕΣ: περνούσαν τη ζωή τους φυλακισμένες σε κάποιο διαμέρισμα, έτοιμες να υποστούν στο κορμί τους τις συνέπειες της νοσηρής σου φαντασίας και του άρρωστου μυαλού σου ή να χορέψουν για τρεις κι εξήντα στα κωλόμπαρα όπου έτρωγες τα λεφτά των ευρωπαϊκών επιδοτήσεων.
Η Ιρίνα και η Μάσα ΣΗΜΕΡΑ: Διώκονται και διαπομπεύονται από τα Μέσα Μαζικής Χειραγώγησης και όλη την ελληνική κοινωνία ως τα μιάσματα που σπέρνουν το AIDS στον ανδρικό πληθυσμό της χώρας.
Ο Σαλί ΧΘΕΣ: Δούλευε σαν είλωτας στα θερμοκήπια της Μανωλάδας για ένα κομμάτι ψωμί, ενώ τα βράδια κοιμότανε με άλλους σαράντα σε άθλια παραπήγματα.
Ο Σαλί ΣΗΜΕΡΑ: Ξυλοκοπείται άγρια μαζί με άλλους αλλοδαπούς εργάτες, από παραγωγούς φράουλας και αστυνομικούς, γιατί διεκδικεί το αυτονόητο: ένα αξιοπρεπές μεροκάματο και στοιχειώδη εργασιακά δικαιώματα.
Τα παιδιά του Αλί, του Χασάν, της Νούρια, του Ούρι, του Σαλί, της Ιρίνα και της Μάσα ΧΘΕΣ: κατηγορούνταν ότι υποβάθμιζαν την ποιότητα του ελληνικού δημόσιου σχολείου κι έβλεπαν εσένα και τους ομοίους σου να σπεύδετε να πάρετε τα παιδιά σας από τα σχολεία των «ξένων», βιώνοντας στο πετσί τους ένα σύγχρονο απαρτχάιντ και μαθαίνοντας από πρώτο χέρι και εξ απαλών ονύχων τι εστί ελληνική «φιλοξενία».
Τα παιδιά του Αλί, του Χασάν, της Νούρια, του Ούρι, του Σαλί, της Ιρίνα και της Μάσα ΣΗΜΕΡΑ: ζουν υπό διαρκή διωγμό, φοβούνται να πάνε στο σχολείο, κουβαλάνε αναισθητικά σπρέι, σιδερογροθιές και άλλα πολεμοφόδια για να προστατευτούν από τις επιθέσεις που ενορχηστρώνουν τα δικά σου παιδιά εναντίον τους.
Ο δικός σου γιος ΧΘΕΣ: έπαιρνε χοντρό χαρτζιλίκι από σένα, για να πηγαίνει στην καφετέρια με τη Mercedes, να πουλάει μούρη στο χωριό και να ονειρεύεται βασιλικά μεγαλεία.
Ο δικός σου γιος ΣΗΜΕΡΑ: φόρτωσε στις πλάτες των μεταναστών την ευθύνη για τη ματαίωση των αρρωστημένων του ονείρων. Οργανώνεται σε ομάδες κρούσης, κάνει πογκρόμ κατά μεταναστών στην Πάτρα και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας, ψηφίζει και στηρίζει τους ανεγκέφαλους νεοναζί που μπήκαν στη Βουλή ή «ξεκαυλώνει» μουντζώνοντας το ελληνικό κοινοβούλιο, την ύπαρξη του οποίου μέχρι πρότινος αγνοούσε.
Η δική σου κόρη ΧΘΕΣ: ακολουθούσε τις προσταγές της μόδας που καθόριζε η ΙΜΑΚΟ και ο Κωστόπουλος, θεωρούσε την πολιτική «βαρετή», ψήφιζε ΠΑΣΟΚ ή ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, αναλόγως με τα οικογενειακά «συμφέροντα», περίμενε τον διορισμό της για να βάζει τζίφρες σε κάποια δημόσια υπηρεσία και ονειρευόταν να κάνει παιδιά και να τα διαπαιδαγωγήσει καθ’ εικόνα και ομοίωση.
Η δική σου κόρη ΣΗΜΕΡΑ: άρχισε ν’ ασχολείται με την πολιτική, στερούμενη ωστόσο οποιασδήποτε παιδείας. Βάφτισε συλλήβδην όλους τους πολιτικούς λαμόγια και προδότες, επειδή ανέστειλαν τον διορισμό της κι έκοψαν απ’ τον μπαμπάκα της, από εσένα δηλαδή, τα εύκολα λεφτά απ’ τα ευρωπαϊκά κονδύλια. Θεώρησε τις εκλογές ένα πανηγυράκι όπου ο κάθε κακομοίρης, στερούμενος βασικών γνώσεων για τη δημοκρατία, πάει και ψηφίζει όποιον ευαγγελίζεται εύκολες λύσεις για τα προβλήματα της χώρας και όποιον δείχνει με το δάχτυλο τον ένα και μοναδικό εχθρό που ευθύνεται για όλα τα δεινά που μαστίζουν αυτόν τον τόπο.
Ο δικός σου γιος και η δική σου κόρη στο ΟΧΙ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΜΑΚΡΙΝΟ ΜΕΛΛΟΝ: αφού έβαλαν τη Χρυσή Αυγή και τον Καμμένο στη Βουλή, αφού ξυλοκόπησαν δυστυχισμένους ανθρώπους και διαπόμπευσαν βασανισμένες ψυχές μεταναστών, διαπιστώνουν ότι κανείς δεν μπορεί να τους διορίσει, κανείς δεν μπορεί να τους επαναφέρει στις «χρυσές» δεκαετίες του ’90 και του ’00, κανείς δεν μπορεί να τους βγάλει απ’ την ηθική και πνευματική τους μιζέρια. Ψάχνουν για δουλειά αλλά δε βρίσκουν κι έτσι, αποφασίζουν να μεταναστεύσουν στη Γερμανία.
Ο Ούρι ΧΘΕΣ: μάζευε ανασφάλιστος τις ελιές στο χωριό σου, έβαφε και στόκαρε ανασφάλιστος το εξοχικό σου, έκανε μερεμέτια ανασφάλιστος στο σπίτι της μάνας σου, την ώρα που εσύ έβλεπες την «Ελλαδάρα» να κατατροπώνει τους αντιπάλους της τον έναν μετά τον άλλον στο Euro το 2004.
Ο Ούρι ΣΗΜΕΡΑ: δέχεται απανωτές μαχαιριές στην κοιλιά, επειδή η Ελλάδα έχασε σε φιλικό ποδοσφαιρικό αγώνα από την Αλβανία.
Η Νούρια ΧΘΕΣ: φρόντιζε ανασφάλιστη τους άρρωστους γονείς σου, την ώρα που εσύ ένιωθες εθνική υπερηφάνεια βλέποντας την Έλενα Παπαρίζου να «διδάσκει» σε ολόκληρη την Ευρώπη τι σημαίνει μουσική και τραγούδι και να κερδίζει τον διαγωνισμό τής Eurovision.
Η Νούρια ΣΗΜΕΡΑ: φοβάται να βγει απ’ το σπίτι της, γιατί το γεγονός ότι φοράει μαντήλα δε συμβαδίζει με τα δικά σου «ήθη» και τις δικές σου «παραδόσεις», τις οποίες θυμήθηκες τώρα που ξαναπείνασες και προσπαθείς να επιβάλεις δια πυρός και σιδήρου στους «αλλόθρησκους».
Ο Αχμέτ ΧΘΕΣ: δούλευε σαν σκλάβος στα ολυμπιακά κάτεργα, ενώ ο Ναζίμ ΧΘΕΣ: έπεφτε απ’ τη σκαλωσιά και σκοτωνόταν, την ώρα που εσύ έβγαζες βόλτα την εθνική σου περηφάνια στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες και ανακοίνωνες περιχαρής και σε όλους τους τόνους ότι επιτέλους το ολυμπιακό ιδεώδες επέστρεφε στη χώρα που το γέννησε.
Ο Αχμέτ ΣΗΜΕΡΑ: δέχεται επιθέσεις από «οργισμένους» ελληνάρες στην Πάτρα, μετά τη δολοφονία ενός έλληνα πολίτη από κάποιον αφγανό.
Ο Χασάν ΧΘΕΣ: όργωνε και θέριζε είκοσι ώρες τη μέρα το χωράφι σου, κι όταν έφτανε η μέρα της πληρωμής, φώναζες τους συνοριοφύλακες να τον συλλάβουν.
Ο Χασάν ΣΗΜΕΡΑ: ξυλοκοπείται άγρια από «αγανακτισμένους» πολίτες, επειδή τόλμησε να κυκλοφορεί στη γειτονιά του, αργά το βράδυ.
Η Ιρίνα και η Μάσα ΧΘΕΣ: περνούσαν τη ζωή τους φυλακισμένες σε κάποιο διαμέρισμα, έτοιμες να υποστούν στο κορμί τους τις συνέπειες της νοσηρής σου φαντασίας και του άρρωστου μυαλού σου ή να χορέψουν για τρεις κι εξήντα στα κωλόμπαρα όπου έτρωγες τα λεφτά των ευρωπαϊκών επιδοτήσεων.
Η Ιρίνα και η Μάσα ΣΗΜΕΡΑ: Διώκονται και διαπομπεύονται από τα Μέσα Μαζικής Χειραγώγησης και όλη την ελληνική κοινωνία ως τα μιάσματα που σπέρνουν το AIDS στον ανδρικό πληθυσμό της χώρας.
Ο Σαλί ΧΘΕΣ: Δούλευε σαν είλωτας στα θερμοκήπια της Μανωλάδας για ένα κομμάτι ψωμί, ενώ τα βράδια κοιμότανε με άλλους σαράντα σε άθλια παραπήγματα.
Ο Σαλί ΣΗΜΕΡΑ: Ξυλοκοπείται άγρια μαζί με άλλους αλλοδαπούς εργάτες, από παραγωγούς φράουλας και αστυνομικούς, γιατί διεκδικεί το αυτονόητο: ένα αξιοπρεπές μεροκάματο και στοιχειώδη εργασιακά δικαιώματα.
Τα παιδιά του Αλί, του Χασάν, της Νούρια, του Ούρι, του Σαλί, της Ιρίνα και της Μάσα ΧΘΕΣ: κατηγορούνταν ότι υποβάθμιζαν την ποιότητα του ελληνικού δημόσιου σχολείου κι έβλεπαν εσένα και τους ομοίους σου να σπεύδετε να πάρετε τα παιδιά σας από τα σχολεία των «ξένων», βιώνοντας στο πετσί τους ένα σύγχρονο απαρτχάιντ και μαθαίνοντας από πρώτο χέρι και εξ απαλών ονύχων τι εστί ελληνική «φιλοξενία».
Τα παιδιά του Αλί, του Χασάν, της Νούρια, του Ούρι, του Σαλί, της Ιρίνα και της Μάσα ΣΗΜΕΡΑ: ζουν υπό διαρκή διωγμό, φοβούνται να πάνε στο σχολείο, κουβαλάνε αναισθητικά σπρέι, σιδερογροθιές και άλλα πολεμοφόδια για να προστατευτούν από τις επιθέσεις που ενορχηστρώνουν τα δικά σου παιδιά εναντίον τους.
Ο δικός σου γιος ΧΘΕΣ: έπαιρνε χοντρό χαρτζιλίκι από σένα, για να πηγαίνει στην καφετέρια με τη Mercedes, να πουλάει μούρη στο χωριό και να ονειρεύεται βασιλικά μεγαλεία.
Ο δικός σου γιος ΣΗΜΕΡΑ: φόρτωσε στις πλάτες των μεταναστών την ευθύνη για τη ματαίωση των αρρωστημένων του ονείρων. Οργανώνεται σε ομάδες κρούσης, κάνει πογκρόμ κατά μεταναστών στην Πάτρα και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας, ψηφίζει και στηρίζει τους ανεγκέφαλους νεοναζί που μπήκαν στη Βουλή ή «ξεκαυλώνει» μουντζώνοντας το ελληνικό κοινοβούλιο, την ύπαρξη του οποίου μέχρι πρότινος αγνοούσε.
Η δική σου κόρη ΧΘΕΣ: ακολουθούσε τις προσταγές της μόδας που καθόριζε η ΙΜΑΚΟ και ο Κωστόπουλος, θεωρούσε την πολιτική «βαρετή», ψήφιζε ΠΑΣΟΚ ή ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, αναλόγως με τα οικογενειακά «συμφέροντα», περίμενε τον διορισμό της για να βάζει τζίφρες σε κάποια δημόσια υπηρεσία και ονειρευόταν να κάνει παιδιά και να τα διαπαιδαγωγήσει καθ’ εικόνα και ομοίωση.
Η δική σου κόρη ΣΗΜΕΡΑ: άρχισε ν’ ασχολείται με την πολιτική, στερούμενη ωστόσο οποιασδήποτε παιδείας. Βάφτισε συλλήβδην όλους τους πολιτικούς λαμόγια και προδότες, επειδή ανέστειλαν τον διορισμό της κι έκοψαν απ’ τον μπαμπάκα της, από εσένα δηλαδή, τα εύκολα λεφτά απ’ τα ευρωπαϊκά κονδύλια. Θεώρησε τις εκλογές ένα πανηγυράκι όπου ο κάθε κακομοίρης, στερούμενος βασικών γνώσεων για τη δημοκρατία, πάει και ψηφίζει όποιον ευαγγελίζεται εύκολες λύσεις για τα προβλήματα της χώρας και όποιον δείχνει με το δάχτυλο τον ένα και μοναδικό εχθρό που ευθύνεται για όλα τα δεινά που μαστίζουν αυτόν τον τόπο.
Ο δικός σου γιος και η δική σου κόρη στο ΟΧΙ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΜΑΚΡΙΝΟ ΜΕΛΛΟΝ: αφού έβαλαν τη Χρυσή Αυγή και τον Καμμένο στη Βουλή, αφού ξυλοκόπησαν δυστυχισμένους ανθρώπους και διαπόμπευσαν βασανισμένες ψυχές μεταναστών, διαπιστώνουν ότι κανείς δεν μπορεί να τους διορίσει, κανείς δεν μπορεί να τους επαναφέρει στις «χρυσές» δεκαετίες του ’90 και του ’00, κανείς δεν μπορεί να τους βγάλει απ’ την ηθική και πνευματική τους μιζέρια. Ψάχνουν για δουλειά αλλά δε βρίσκουν κι έτσι, αποφασίζουν να μεταναστεύσουν στη Γερμανία.
Η μοναδική ευχή μου για τον γιο
σου και για την κόρη σου είναι να σταθούνε τυχεροί στη χώρα που πάνε και
να μην πέσουν στα χέρια και στην ανάγκη «ανθρώπων» σαν κι εσένα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου