Οι προδότες δεν γίνονται ήρωες

Αυτοί που με τον μονοκομματικό δικομματισμό τους έφθειραν τα προτάγματα και τα αιτήματα της Μεταπολίτευσης οι ίδιοι που διέφθειραν το πολίτευμα,

αυτοί που ξεχαρβάλωσαν το κράτος και το έκαναν μπαίγνιο των κρατικοδίαιτων και της διαπλοκής, οι ίδιοι που εκμαύλισαν τον λαό με τα ρουσφέτια, τους διορισμούς, τις επιδοτήσεις, τις ΜΚΟ κι, εν γένει, το πελατειακό σύστημα,

αυτοί που λήστεψαν παντί τρόπω τον λαό, με το Χρηματιστήριο, τα ομόλογα, την υπερφορολόγηση, το πιστωτικό σύστημα, οι ίδιοι που εξέθρεψαν τους φοροφυγάδες, τις συντεχνίες, τα λαμόγια και τους νταβατζήδες,

οι ίδιοι που καθιέρωσαν την ήσσονα προσπάθεια, οι ίδιοι που μας διέσυραν urbi et orbi ως τεμπέληδες και διεφθαρμένους, είναι οι ίδιοι που τώρα θέλουν να σώσουν τη χώρα. Από τι; Από το έργο τους;

- Αυτοί που την «έστησαν» στην Ελλάδα και την οδήγησαν δολίως στην παγίδα του Μνημονίου, οι ίδιοι που κουρέλιασαν το Σύνταγμα και καθαίρεσαν την εθνική κυριαρχία, αυτοί που παρέδωσαν την Ασυλία της χώρας στους τοκογλύφους οι ίδιοι που τρομοκράτησαν και τρομοκρατούν τον λαό,
αυτοί που εκβιάζουν κατά σύστημα και κατά συρροήν τους πολίτες οι ίδιοι που κατέστησαν εαυτούς ανδρείκελα των Γκαουλάιτερ, αυτοί που εκπαιδεύουν τον πληθυσμό στον ραγιαδισμό και την απελπισία, οι ίδιοι που εξισώνουν τους μισθούς προς τα κάτω, ενώ οι ίδιοι συνεχίζουν να πλουτίζουν,

δεν έκαναν τίποτα κατά λάθος! Και γι'αυτό τώρα επιμένουν. Για να τελειώσουν τη δουλειά!

Γι' αυτό τα στερνά τους είναι το ίδιο άδοξα (διάβαζε: άτιμα) με τα πρώτα. Γι' αυτό «διαπραγματεύονται» εν ου παικτοίς! - διότι οι άλλοι δεν είναι παίκτες είναι τα αφεντικά τους.

Ομως επιμένουν και για έναν ακόμα λόγο: διότι ελπίζουν πως παρ' όλα αυτά, θα παραμείνουν στο παιχνίδι. Ελπίζουν ότι αυτός ο «γύρος» δεν είναι ο τελευταίος τους, ότι θα διασωθούν.

Δεν ξέρω αν θα το καταφέρουν. Αυτό εξαρτάται απ' τους Ελληνες. Ξέρω όμως ότι η ίδια υστεροφημία τους δεν θα 'χει να δώσει για δαύτους ούτε ένα σέντζι παραπάνω από 30 αργύρια.

Ευτελές ποσό για την αξία μιας ολόκληρης ζωής...


http://tsak-giorgis.blogspot.com/2012/02/blog-post_1654.html